41 Аны къачха керген жерлеринде терек бахча бар эди, ол терек бахчада да, анда алыкъа бир киши да асыралмагъан жангы къабыр орун бар эди.
Сора аны, кеси къаяны тешдирип этдирген, кесини жангы къабырына салды; эм къабырны эшигине уллу таш сюеп, кетди.
Сора, ёлюкню къачдан тюшюрюп, гетен къумач бла кебинлеп, къаяда къазылгъан, алыкъа анда бир киши да салынмагъан къабыргъа салды.
Ол кюн иудейлиле шабат кюннге хазырланыучу байрым кюн болгъаны ючюн, къабыр жууукъда болгъаны себепли, Иссаны анда асырадыла.
Исса анга: «Тиширыу! Сен нек жиляйса? Кимни излейсе?» – деди. Мариям а, ол терек бахчачы сунуп, Анга: «Жюйюсхан! Аны сен чыгъарып элтген эсенг, Аны къайры салгъанынгы манга айт, мен Аны алып кетерикме», – деди.