29 Былайда мысты чагъырдан толу бир сауут тура эди. Аскерчиле, жуугъучну чагъырдан толтуруп, иссоп таякъгъа тагъып, Аны ауузуна элтдиле.
Аны ючюн Аллах сени ахырынга дери жокъ этерикди, сени сермеп тутуп мекямынгдан чыгъарып атарыкъды, сени тамырынгы да сауланы жеринден къоратырыкъды.
Иссагъа ичерге ёт къатышдырылгъан мысты чагъыр бердиле; Ол, аны уртлап кёрюп, ичерге унамады.
Аладан бирлери олсагъат, чабып барып, жуугъуч алып, мысты чагъырдан толтуруп, таякъгъа тагъып, Анга ичерге берди.
Исса уа, дагъыда уллу ауаз бла къычырып, жанын берди.
Биреу а, чабып барып, жуугъучну мысты чагъырдан толтуруп, таякъгъа тагъып, Анга ичерге берип: «Тохтагъыз, Илияс Аны тюшюрюрге келлик эсе кёрейик», – деди.
Аны кибик аскерчиле да Аны масхара эте эдиле, къатына келип, Анга мысты чагъыр берип: