Исса, кесини онеки сохтасын бир жанына чакъырып, алагъа: «Ма, биз Иерусалимге барабыз, Адам Улуну юсюнден файгъамбарланы битеу жазгъанлары толлукъдула.
Ол себепден бир-бирлерине: «Муну жыртмайыкъ, кимге тюшер эсе да мынга чёп атайыкъ», – дедиле. Бу Китапда: «Мени кийимлерими кеси араларында юлешдиле, абама да чёп атдыла», – деп жазылгъан къабыл болур ючюн болду. Аскерчиле алай этген эдиле.