Шимон Петер Анга: «Раббий! Сен къайры бараса?» – деди. Исса анга: «Мен барлыкъ жерге сен энди Мени ызымдан келаллыкъ тюйюлсе, артда уа келликсе Мени ызымдан», – деп жууап берди.
Ма, сагъат жетеди, энди жетген да этгенди, сиз хар биригиз да кеси юйлеригизге чачылып кетериксиз эм Мени жангызлай къоярыкъсыз. Алай а Мен жангыз тюйюлме, нек десегиз Ата Мени биргемеди.
Сиз хар адам да тюбеучю сыналыуладан башха тюрлю сыналыулагъа тюбемегенсиз. Аллах а ышаннгылыды. Ол сиз чыдаялмазча сыналыу бла сизни сынатмаз, алай а сыналыуда сиз тёзюп къутулурча амал да берир.
Алай а Раббий манга: «Санга Мени шафауатым тамамды; нек десенг Мени кючюм къарыусузлукъда толу болады», – деп айтханды. Алай бла, Масихни кючю менде турур ючюн, мен бегирек да сюйюп къарыусузлукъларым бла махтанырыкъма.