20 Исса анга: «Мен дуниягъа ачыкъ айтханма; Мен иудейлиле дайым жыйылыучу синагогалада бла табыныучу юйде хар заманда да юйретип тургъанма, жашыртын бир зат да айтмагъанма.
Ол заманда баш дин къуллукъчу кесини кийимлерин жыртып: «Ол кяфырлыкъ этеди! Бизге энди шагъатла неге керекдиле? Ма, Аны кяфырлыкъ этгенин энди эшитдигиз!
Ол заманда табыныучу юйде юйрете Исса уллу ауаз бла: «Мени таныгъан да этесиз, Мен къайдан болгъанымы да билесиз! Мен Кесим-Кесимден келмегенме. Мени Ийген а хакъ кертиди, Аны уа сиз танымайсыз.
Нек десенг патчахны бу ишледен хапары барды эм аны аллында таукел сёлешеме. Бу ишледен бири да андан жашыртын болгъанды деп, мен ийнанмайма; нек десенг ол ташада болгъан иш тюйюлдю.