17 Былайда эшик сакълаучу къарауаш, Петерге: «Сен да бу Адамны сохталарындан тюйюлмюсе?» – деди. Ол а: «Угъай», – деди.
Петер Анга жууапха: «Сени амалтын бары да тентиреселе да, мен бир заманда да тентиремем», – деди.
Сора, аны тутуп, элтип, баш дин къуллукъчуну юйюне келтирдиле. Петер а артхаракъ къалып, аланы ызларындан бара эди.
Петер а тышында, къабакъны артында тохтагъан эди. Сора баш дин къуллукъчугъа таныш болгъан сохта чыгъып, эшик сакълаучу тиширыугъа айтып, Петерни ары кийирди.
Шимон Петер а сюелип жылына эди. Былайда анга: «Сен да Аны сохталарындан тюйюлмюсе?» – дедиле. Ол инкяр этип: «Угъай», – деди.
Анга жууапха: «Назаретли Иссаны», – дедиле. Исса алагъа: «Ол Менме», – деди. Аны сатхан Иуда да ала бла тура эди.
Исса алагъа: «Ол Менме деп айтдым Мен сизге. Мени излей эсегиз, къоюгъуз быланы, кетсинле», – деп жууап этди.
Ала ашагъан заманда уа, Исса Шимон Петерге: «Жюнюс улу Шимон! Сен Мени, быладан бек сюемисе?» – деди. Петер Анга: «Алайды, Раббий! Сен билесе мен Сени сюйгеними», – деди. Исса анга: «Мени къозуларымы кют», – деди.
Петер къабакъ эшиклени къакъгъанда уа, Рода атлы бир шапа къыз, тынгыларгъа чыкъды;