Ол заманда Патчах Кесини онг жанындагъылагъа: „Келигиз, Атамы алгъышлылары, дуния жаратылгъандан бери сизге хазырланып тургъан Патчахлыкъгъа ие болугъуз.
Исса анга: «Быллай бир заманны Мен сизни бла болгъанлай да, сен Мени танымаймыса, Филип? Мени кёрген Атаны кёргенди; сора сен: „Бизге Атаны кёргюзт“ деп къалай айтаса?
Ата! Сен Манга берген адамла, Мен болгъан жерде Мени биргеме болуп, Сен Манга берген аламатлыгъымы кёрюрлерин сюеме; нек десенг дуния къуралырдан алгъа Мени сюйгенсе.