Ол алагъа дагъыда оюм берген башха таурухну айтды: «Кёклени Патчахлыгъы, бир тиширыу алып битеу тылыны ачытыр ючюн, юч ёлче ун бла къатышдыргъан ачытхычха ушайды», – деди.
Жол жанында бир инжир терек кёрюп, аны къатына келди; жаланда чапыракъладан башха анда бир зат да тапмагъанында, анга: «Мындан ары ёмюрде да сенден кёгет болмасын!» – деди. Сора инжир терек олсагъат къуруп къалды.
Таш юсюне тюшген а, ала сёзню эшитген заманларында, къууанып къабыл этгенле, алай болсада аланы тамырлары болмай, бир кезиуге ийнаннганла, сыналыу заманда уа иймандан тайгъанладыла.
Мени сиз сайламагъансыз, Мен сайлагъанма сизни, сиз барыр ючюн эм битим келтирир ючюн эмда сизни битимигиз болуп турур ючюн салгъанма сизни; Атадан Мени атым бла не тилесегиз да, Ол сизге берир ючюн алай этгенме.
Мен, ала бла дунияда болгъан заманымда, аланы Сени атынг бла къоруулагъанма; Сен Манга бергенлени Мен сакълагъанма. Китапда жазылгъан толур ючюн, жоюлургъа тийишли адамдан башха, аладан бир киши да жоюлмагъанды.
Алай бла Аллахны ахшылыгъын эм къатылыгъын кёресе. Ол тайып къалгъанлагъа къатыды; санга уа, Аны ахшылыгъында турсанг, ахшылыкълыды; турмасанг а, сен да кесилип тюшериксе.
Ала бизден чыкъгъандыла, алай а бизникиле тюйюл эдиле; нек десегиз ала бизникиле болсала эди, бизни бла къалыр эдиле. Алай а аланы бизден чыкъгъанлары ала бири да бизни болмагъанын кёргюзтгенди.