Мени Атам хар нени да Манга бергенди. Уланын Атадан башха бир киши да билмейди; Атаны да Уланындан бла, Улан билдирирге сюйген адамдан башха бир киши да билмейди.
Сора сохталарына айланып: – Мени Атам хар нени да Манга бергенди. Уланы ким болгъанын Атадан башха бир киши да билмейди, Ата ким болгъанын да Уланындан бла, Уланы билдирирге сюйген адамдан башха бир киши да билмейди», – деди.
Мен аланы араларында, аллай ишлени бир киши да этмеген ишле этмесем эди, алагъа гюнях болмаз эди; энди уа кёрген да этгендиле эм Мени да, Мени Атамы да кёрюп болмай къалгъандыла.
Нек десенг Сен Манга берген сёзлени Мен алагъа бергенме, ала да къабыл этгендиле; Мен Сенден чыгъып келгеними тюз ангылагъандыла эмда Мени Сен ийгенинге ийнаннгандыла.
Ол заманда Анга: «Къайдады Сени Атанг?» – дедиле. Исса уа: «Сиз не Мени, не Мени Атамы танымайсыз; сиз Мени танысагъыз эди, сора Мени Атамы да таныр эдигиз», – деп жууап берди.