Нек десенг Сен Манга берген сёзлени Мен алагъа бергенме, ала да къабыл этгендиле; Мен Сенден чыгъып келгеними тюз ангылагъандыла эмда Мени Сен ийгенинге ийнаннгандыла.
Ол, Иссагъа кече келип, Анга: «Устаз! Сен Аллахдан келген Устаз болгъанынгы биз билебиз; нек десенг бир киши да, Аллах аны бла бирге болмаса, Сен этген илишанланы эталлыкъ тюйюлдю», – дегенди.
Бу затха Исса: «Кертисин, кертисин айтама сизге: Улан Атасыны эте тургъанын кёрмесе, Кеси-Кесинден бир зат да эталлыкъ тюйюлдю; Ол не эте эсе да, Улан да алай этеди.
Ол себепден Исса алагъа: «Адам Улун ёрге кётюрсегиз, ол Мен болгъанымы, Мен Кесим-Кесимден бир зат да этмегеними, алай а Мени Атам Мени юйретгени кибик, алай айтханымы ол заманда билирсиз.