37 Петер Анга: «Раббий! Мен Сени ызынгдан энди нек бараллыкъ тюйюлме? Мен Сени ючюн жанымы берликме!» – деди.
Ала: «Болаллыкъбыз», – дедиле. Исса алагъа: «Мен иче тургъан аякъны ичериксиз, Мен сынай тургъан кёмюлюу бла да кёмюлдюрюллюксюз.
Ала ашагъан заманда уа, Исса Шимон Петерге: «Жюнюс улу Шимон! Сен Мени, быладан бек сюемисе?» – деди. Петер Анга: «Алайды, Раббий! Сен билесе мен Сени сюйгеними», – деди. Исса анга: «Мени къозуларымы кют», – деди.
Алай а мен бир затха да къайгъырмайма эм кеси жашаууму аямайма, мен ишими – Раббий Иссадан алгъан къуллугъуму, Аллахны шафауатыны юсюнден Хайыр Хапарны адамлагъа билдириу къуллугъуму – къууанч бла этип бошагъа эдим анса.
Пауул а бизге жууапха: «Неди сизни бу этгенигиз? Жиляп мени жюрегими нек сындырасыз? Мен тутмакъ болгъан угъай да, Раббий Иссаны аты ючюн Иерусалимде ёлюрге да хазырма», – деди.