27 Иуда ётмек кесекни алгъанлай, анга шайтан кирди. Ол заманда Исса анга: «Не этерик эсенг да, терк эт», – деди.
Миллетлеге сюд этерикди, жерни ёлюкледен толтурлукъду, жерни хар жанында да башчыланы ууатырыкъды.
Сора барып, кесинден да огъурсуз башха жети харам нюрню биргесине алып келип, ары кирип анда жашайдыла; ол адамны артдагъы халы алгъыннгыдан да аман болады. Бу огъурсуз тукъумгъа да алай боллукъду», – деди.
Ол заманда Исса анга: «Мени къатымдан кет, шайтан! Китапда: „Раббий Аллахынга сеждагъа бар эмда жангыз Анга къуллукъ эт“ деп жазылгъанды», – деди.
Сора ол къыз олсагъатдан ашыгъышлыкъ бла патчахха барып: «Сен манга шёндю окъуна, сууда Кёмюлдюрюучю Ахияны башын табакъ бла бериринги сюеме», – деп тиледи.
Онекисинден бири болгъан, Искариот аталгъан Иудагъа уа шайтан кирген эди.
Ушхууурну заманында, Шимон улу Иуда Искариотну жюрегине ибилис, Иссаны сатар фикирни салгъан эди.
Алай а Исса муну анга неге айтханын олтургъанладан бири да ангыламады.
Исса алагъа: «Сиз онекини сайламагъанмамы Мен? Алай а сизден биригиз ибилисди», – деп жууап берди.
Петер а анга: «Ханания! Жюрегинги шайтаннга нек бердинг, Сыйлы Нюрге ётюрюк айтып жеринги багъасыны бир кесегин кесинге нек къойдунг?