Мен энди сизге къулла деп айтмайма: нек десегиз къул аны бийи не этгенин билмейди, Мен а сизге шуёхларым деп атагъанма; нек десегиз Атамдан эшитгенлерими барын да сизге айтханма.
Нек десенг Сен Манга берген сёзлени Мен алагъа бергенме, ала да къабыл этгендиле; Мен Сенден чыгъып келгеними тюз ангылагъандыла эмда Мени Сен ийгенинге ийнаннгандыла.
Бу затха Исса: «Кертисин, кертисин айтама сизге: Улан Атасыны эте тургъанын кёрмесе, Кеси-Кесинден бир зат да эталлыкъ тюйюлдю; Ол не эте эсе да, Улан да алай этеди.
«Мен Кеси-Кесимден бир зат да эталлыкъ тюйюлме. Къалай эшите эсем да, алай хукму этеме, Мени хукмум да тюзлюклюдю; нек десегиз Кесим сюйгенни тюйюл, алай а Мени ийген Атаны буйругъун толтурургъа излейме.
Ол себепден Исса алагъа: «Адам Улун ёрге кётюрсегиз, ол Мен болгъанымы, Мен Кесим-Кесимден бир зат да этмегеними, алай а Мени Атам Мени юйретгени кибик, алай айтханымы ол заманда билирсиз.
Исса алагъа: «Аллах сизни Атагъыз болса эди, сиз Мени сюер эдигиз, нек десегиз Мен Аллахдан чыгъып келгенме, Мен Кесим-Кесимден келмегенме, алай а Мени Ол ийгенди.