36 Жарыкъ сизни бла болгъан заманда жарыкъгъа ийнаныгъыз, алай бла жарыкъны уланлары болурсуз», – деди. Муну айтханлай, Исса, кетип, алагъа кёрюнмей къалды.
Сора аланы къоюп, шахардан чыгъып, Бейтхиниге кетди эм кечени анда ашырды.
Сиз – дунияны жарыгъысыз. Тау башындагъы шахар кёрюнмей туралмаз.
Сора бий, ышаннгысыз юй жюрютюучюсюн эслеп, этгени ючюн махтагъанды, нек десегиз бу ёмюрню адамлары кеслерини тукъумларында жарыкъны уланларындан эсе эслидиле.
Ол шагъатлыкъ этерге келгенди; Жарыкъны юсюнден шагъатлыкъ этер ючюн, аны юсю бла бары да ийман салыр ючюн келгенди.
Ол себепден Исса энди иудейлилени арасында ачыкъ жюрюмеди, андан а къум тюзге жууукъ жерни Эфраим атлы шахарына барып, сохталары бла анда турду.
Ол аланы алларында аллай бир илишанла этгенлей да ала Анга ийнанмагъан эдиле.
Манга ийнаннган бир адам да къарангылыкъда къалмаз ючюн, Мен дуниягъа келген жарыкъма.
Кертиликни жашауда бардырыучу уа, ишлерин Аллахны болушлугъу бла этгени белгили болур ючюн, жарыкъгъа барады».
Исса дагъыда халкъгъа сёлешди эм: «Мен дунияны жарыгъыма; Мени ызымдан келген адам, къарангыда жюрюрюк тюйюлдю, алай а анда жашауну жарыгъы боллукъду», – деди.
Ол заманда, Анга атар ючюн, ташла алдыла; алай а Исса кёрюнмей къалды, аланы аралары бла ётюп, табыныучу юйден чыгъып, андан ары кетди.
Сиз бир заманлада къарангылыкъ эдигиз, энди уа Раббийде жарыкъсыз. Жарыкъны сабийлерича жашагъыз.
Нек десегиз сиз барыгъыз да жарыкъны уланларысыз эм кюнню уланларысыз: биз кечени неда къарангыны уланлары тюйюлбюз.
Биз а кюндюзню уланлары эсек, юсюбюзге ийманны бла сюймекликни кюбесин, башыбызгъа да къутхарылыугъа ышаныуну темир бёркюн кийип аязып турайыкъ.