Ол заманда сёзюн бардыра, Исса: «Эй Атам, кёкню да, жерни да Раббийи! Сен бу затланы билимлиледен эм акъыллыладан жашырып, гитче сабийлеге ачханынг ючюн, Санга шукур этеме.
Мен хар кюнден табыныучу юйде сизни бла болуп тургъан эдим, сиз Манга къолугъузну тийдирмеген эдигиз. Бу уа сизни сагъатыгъызды, къарангылыкъ бийлеген кезиудю», – деди.
Пилат Анга: «Сора Сен Патчахмыса?» – деди. Исса анга: «Манга Патчах деп айтхан сенсе; Мен хакъ кертини юсюнден шагъатлыкъ этер ючюн туугъанма эм аны ючюн дуниягъа келгенме. Хакъ керти жанлы болгъан хар адам Мени ауазыма тынгылайды», – деп жууап берди.
«Масих Исса дуниягъа гюняхлыланы къутхарыр ючюн келгенди», – деген сёз ышаннгылыды эм хар жаны бла да къабыл этилирге тийишлиди. Аланы барындан да эм аман а менме.