23 Исса уа алагъа жууапха: «Адам Улуну махтаулу болур сагъаты келди.
«Адам Улу Кесини аламатлыгъында, битеу сыйлы мёлеклери бла келген заманында, Ол Кесини аламат тахтасына олтурлукъду.
Сора сохталарына келип, алагъа: «Энтда жатып жукълапмы турасыз? Ма, заман жууукълашханды, Адам Улу гюняхлыланы къолларына бериледи!
Сора, бир кесек арлакъ барып, жерге аууп, амал бар эсе, бу сагъат Андан кери болурун тилек этип:
Сора ючюнчю кере келип, алагъа: «Энтда жатып жукълапмы турасыз? Болду! Заман жетди. Ма, Адам Улу гюняхлыланы къолларына бериледи!
Аны сохталары алгъа муну ангыламагъан эдиле; Исса махтаулу болгъан заманда уа, Аны юсюнден былай жазылгъанын эм муну Анга этгенлерин эслерине тюшюрген эдиле.
Энди Мени жаным къайгъыдады; сора Мен не айтайым? Ата! Ол сагъатдан Мени къутхар депми айтайым? Алай а Мен ол сагъат ючюн келгенме.
Къутхарылыу байрамны аллында Исса, Аны бу дуниядан Атасына кетер сагъаты жетгенин билип, Кесини дунияда болгъанларын сюйюп, аланы ахырына дери сюйгенин иш бла кёргюзтдю.
Муну уа Ол, Анга ийнаннганла аллыкъ Нюрню юсюнден айтхан эди. Алагъа алыкъа Сыйлы Нюр берилмеген эди, нек десегиз Исса алыкъа махтаулу болмагъан эди.