9 Исса алагъа: «Кюн онеки сагъат тюйюлмюдю? Кюндюз жюрюген адам абынмайды, нек десегиз бу дунияны жарыгъын кёреди.
Кече жюрюген адам а, аны биргесине жарыкъ болмагъаны себепли абынады», – деп жууап этди.
Ол заманда Исса алагъа: «Энтда бир аз заманнга сизни бла жарыкъ барды; сизни къарангылыкъ басмаз ючюн, жарыкъ болгъан заманда жюрюгюз, къарангыда жюрюген а къайры баргъанын билмейди.
Мени Ийгенни ишлерин, Мен кюн бошалгъынчы этерге керекме; кече келеди, ол заманда уа бир киши да иш эталлыкъ тюйюлдю;
Къарындашын сюйген адам жарыкъда турады эм башхаланы абындырмайды.