Ол а, аланы жюреклерини къатылыгъына жаны къыйналып, алагъа ачыуланып къарап, ол адамгъа: «Къолунгу узат!» – деди. Ол да узатды, узатханлай аны къолу, бирси къолуча сау болуп къалды.
Мариям бла юйде болуп, аны жапсаргъан иудейлиле, Мариямны ашыгъышлы туруп чыкъгъанын кёргенлеринде, ол жиляргъа къабыргъа баргъан сунуп, аны ызындан тебиредиле.
Нек десегиз бизни Баш Дин Къуллукъчубуз къарыусузлукъларыбызда бизге жазыкъсыналмазча аллай тюйюлдю. Ол хар не жаны бла да бизни кибик сыналгъанды, алай а гюнях этмегенди.