28 Муну айтханлай, барып кесини эгечи Мариямны жашыртын чакъырып: «Устаз мындады, Ол сени чакъырады», – деди.
Ол алагъа: «Шахарда быллай адамгъа барып, былай айтыгъыз: „Устаз: ,Энди заманым жууукълашды, Къутхарылыу байрамны сохталарым бла бирге сени юйюнгде этейим‘, – дейди“ деп айтыгъыз», – деди.
Исса, тохтап, аны чакъырыргъа буюрду. Сокъурну чакъырып, анга: «Къоркъма, тур, чакъырады сени», – дедиле.
Ол кирген юйню иесине: „Устаз: ,Мен сохталарым бла бирге Къутхарылыу байрамны ашын ашарыкъ отоу къайдады?‘ – дейди“ деп айтыгъыз.
Ол юйню иесине: „Устаз санга: ,Мен сохталарым бла бирге Къутхарылыу байрамны ашын ашарыкъ къонакъ отоу къайдады?‘ дейди“ деп айтыгъыз.
Ол, биринчи болуп, кесини къарындашы Шимонну табып, анга: «Биз Масихни тапханбыз», – деди, аны магъанасы уа «Майланнган» деген сёздю.
Филип, Натанелни табып, анга: «Биз, Аны юсюнден Муса Тауратда жазгъан, файгъамбарла да айтхан, Юсюпню уланы Назаретли Иссаны тапханбыз», – деди.
Анга эшик сакълаучу эшикни ачады, къойла да аны ауазына тынгылайдыла, ол да кесини къойларын, атларын айтып чакъырып, аланы чыгъарады.
Марта, Иссаны келгенин эшитип, Аны аллына чыкъды; Мариям а юйде олтура эди.
Мариям, муну эшитгенинлей, терк окъуна туруп, Иссаны аллына барды.
Исса, алыкъа элге кирмегенлей, Марта Анга тюбеген жерде эди.
Сиз Манга Устаз эм Раббий деп айтасыз эмда тюз айтасыз, нек десегиз Мен туура олма.
Исса анга: «Мариям!» – деди. Мариям, айланып, Анга чюйютча: «Раббуни!» – деди; аны магъанасы уа: «Устаз» демекди.
Ол заманда, Исса бек сюйюучю сохта, Петерге: «Ол Раббийди!» – деди. Шимон Петер а, Ол Раббийди дегенни эшитгенлей, белине тыш кийимин къысып, тешинип болгъаны себепли, кёлге секирди.
Ол себепден, сиз этгенигиз кибик, бирбиригизни жапсарыгъыз эм нюр жанындан бегимли этигиз.
Ол себепли къарыусуз къолларыгъызны эм къалтырагъан тобукъларыгъызны кючлендиригиз.