7 Алай бла дагъыда Исса алагъа: «Кертисин, кертисин айтама сизге: Мен къойлагъа эшикме.
Кёзлерими аллына керексиз затны саллыкъ тюйюлме. Аллахдан тайгъанланы ишлерин кёрюп болмайма, ол манга жабышырыкъ тюйюлдю.
Битеу жол бла баргъанла аны жюзюмлерин жыртыр кибик, Сен аны бурууларын не ючюн буздунг?
Халкъланы тайпалары Раббийге тийишлисин беригиз, Раббийни махтауун бла къудуретин билдиригиз.
«Кертисин, кертисин айтама сизге: къой оруннга эшик бла кирмеген, алай а башха жер бла тюшген адам, ол гудучуду эм аманлыкъчыды.
Мен эшикме. Мени юсюм бла ким кирсе да, ол къутхарыллыкъды, кирген да, чыкъгъан да этерикди, отлау да табарыкъды.
Исса анга: «Жол да, хакъ керти да, жашау да Менме; Мени юсюм бла болмаса, Атагъа бир киши да келмейди.
Нек десегиз Аны юсю бла эки къауумубузну да, бир Нюрде Атагъа барыргъа жолубуз барды.