Ол заманда Раббий, бурулуп, Петерге къарады, Петер да Раббийни анга: «Бюгече хораз къычыргъынчы, Мени юч кере инкяр этериксе», – деп айтхан сёзюн эсине тюшюрдю.
Ол, Иссагъа кече келип, Анга: «Устаз! Сен Аллахдан келген Устаз болгъанынгы биз билебиз; нек десенг бир киши да, Аллах аны бла бирге болмаса, Сен этген илишанланы эталлыкъ тюйюлдю», – дегенди.
Ала, Ахиягъа келип, анга: «Устаз! Ол, Кеси сени бла Иорданны ары жанында болгъан эм Аны юсюнден сен шагъатлыкъ этген, ма, Ол адамланы сууда кёмюлдюреди эм бары да Анга барадыла», – дедиле.