Мени Атам хар нени да Манга бергенди. Уланын Атадан башха бир киши да билмейди; Атаны да Уланындан бла, Улан билдирирге сюйген адамдан башха бир киши да билмейди.
Ол муну айта тургъан заманда, ма аланы жарыкъ булут жапды, сора булутдан бир ауаз: «Бу – Мени ыразылыгъым Анда болгъан, Мени Сюйюлюннген Уланымды; Анга тынгылагъыз», – деди.
Жюзбашчы эм аны бла бирге Иссаны сакълагъанла, жер титирегенни эм битеу болуннганны кёргенде, бек къоркъуп: «Кертиси да Бу Аллахны Уланы эди!» – дей эдиле.
Нек десегиз Аны юсюнден биз – мен, Силуан эмда Тимотей – сизге билдирген, Аллахны Уланы Масих Исса бирде «хау», бирде «угъай» болмагъанды, алай а Анда жангыз «хау» болгъанды.
Ол атасыз, анасызды; тукъумуну тарыхы жокъду; не кюнлерини башланнганы, не жашаууну ахыры жокъду; Аллахны Уланына ушап, хар заманда да дин къуллукъчу болуп турады.
Эмда Аллахны Уланы келип, биз хакъ керти Аллахны билир ючюн бизге акъыл бергенин билебиз. Биз хакъ керти Аллахдабыз эмда Аны Уланы Масих Иссадабыз. Ол а хакъ керти Аллахды эм ёмюрлюк жашауду.