“Pagkaluwas ng adto nga ulipon, nasumpong niya ang kapareho niya nga ulipon nga may utang sa iya ning isa ka gatos nga denarius*. Gingluok niya ini kag ginghambayan, ‘Bayari ako ng imo utang!’
Pero naghambay si Hesus sa inda, “Kamo mismo ang magtao ning pagkaon sa inda.” Nagpangutana sinda sa iya, “Ano? Mapanaw ba kami kag magbakay ning pagkaon nga duha ka gatos nga denarius* agud ipakaon sa inda?”
Pero ang ulipon nga wayà nakakasayod kung ano ang gusto ng iya amo, magkuyang man siya sa iya obligasyon magaan lang ang parusa sa iya. Kay ang ginataw-an ning madamò, madamò da ang papangitaon sa iya; kag ang ginasaligan ning mas madamò, papanabaton da ng mas madamò.”
Nganì ginahambay ko sa imo nga ang kadakò nga paghigugmà nga gingpakità niya nagapamatuod nga gingpatawad na siya ng iya madamò nga kasal-anan. Pero ang tawo nga maisot lang ang gingpatawad nga salà, maisot lang ang paghigugmà nga iya ipakità.”
Gingtao ng Dios ang Kasuguan agud makità ng mga tawo nga nagapakadamò ang inda pagsuway. Pero aber nagdugang ang salà, nagdugang pa gid nganì ang pagpakamaayo ng Dios.