Ginahambay ko sa indo, mas kadakò ang kalipay sa langit tungod sa isa ka makasasalà nga nagtalikod kag nagbayà sa iya salà, kaysa sa 99 ka matarong nga wayà nagakahinangyan magtalikod sa salà.”
Wayà ako nagkari diri para tawagon ang mga tawo nga nagahunahunà nga sinda hay matarong, kundì ang mga makasasalà agud magtalikod sinda sa inda mga salà.”
Nagsabat si Hesus, “Ang akon gingharian hay bukon diri sa kalibutan. Kung diri sa kalibutan ang akon gingharian, nagbatò kuntà ang akon mga tagasunod agud indì ako maitugyan sa mga Judio. Pero ang akon gingharian hay bukon sa ini nga kalibutan.”
Pagkatapos, nakità liwat ni Hesus sa templo adto nga lyaki. Hambay ni Hesus sa iya, “O, maayo ka na. Ayaw na magpadayon sa pagpakasalà kay basì kung may mas malain pa gid nga matabò sa imo.”
Wayà mo ba naisip kung mauno kaayo, kamatiniison kag kamapinasensyahon ang Dios sa imo? Wayà mo ba nakikità nga ginataw-an ka niya ning tsansa nga magtalikod sa imo salà?
Kung sa bagay wayà kita pudir maghusga sa mga wayà nagatuo. Ang Dios lang ang magahusga sa inda. Pero kahinangyan gid nga husgahan nindo kung maayo o malain ang ginahuman ng aton kapareho nga nagatuo, kay ginahambay ng Kasulatan, “Isikway nindo sa indo grupo ang malain nga tawo.”
Tandai nindo nga ang aton Ginoo hay nagapasensya kay ang gusto niya hay maluwas ang mga tawo. Pareho da ini sa gingsulat sa indo ng aton palanggà nga utod nga si Pablo, sunò sa kamayad nga gingtao ng Dios sa iya.