23 Mintras yadto si Hesus sa Jerusalem, nang pyesta ng Pagligad ng Anghel, madamò ang nagtuo sa iya nang makità ninda ang mga milagro nga iya ginghuman.
Ang kabatuhan nga gingtupaan ng binhì, imaw ang mga tawo nga pagkabatì sa hambay ng Dios gingbaton ini nga may kalipay. Pero bukon hugot sa inda tagipusuon, nganì wayà magdugay ang inda pagtuo. Pag-abot ng pagtilaw, wayà sinda nagpadayon sa inda pagtuo.
Natabò ini sa Cana nga sakop sa probinsya ng Galilea. Imaw ini ang una sa mga milagro ni Hesus. Paagi diri, gingpakità niya ang iya gahom kag nagtuo ang mga disipulo sa iya.
Isa ka gab-i, nagkadto siya kay Hesus kag naghambay, “Maestro, sayod namon nga manunudlò ka nga gingsugò ng Dios. Kay wayà may makahuman ng mga milagro nga pareho ng imo ginahuman, kung wayà sa iya ang Dios.”
Niyan pag-abot niya sa probinsya ng Galilea, maayo gid ang pagbaton sa iya ng mga tawo. Kay yadto da sinda sa pyesta sa Jerusalem kag nakità ninda ang tanan nga gingpanghuman niya didto.
Pero igwa pa gid ako pamatuod nga mas sobra sa gingpamatuod ni Juan parti sa akon. Ini hay ang ginapatrabaho ng Amay sa akon nga dapat tapuson ko. Ang mga makatitingaya nga ginahuman ko ang nagapamatuod nga ang akon Amay ang nagsugò sa akon.
Aber tiyad ini, madamò nga tawo ang nagtuo sa iya kag naghambay, “Pag-abot ng Kristo, makakahuman arà siya ning mas labaw nga mga milagro kaysa sa ginghuman ng ini nga tawo?”
Kay kita nga nagpakig-isa kay Kristo Hesus hay bukon na importante kung paltak o bukon, kundì ang pagtuo nga nakikità paagi sa paghigugmà sa isa kag isa.