Te niáà va pɛ le ceendo, ceendo va niaa kaolaa, kani le ndu niáà vanin ni. Kɛ le mɛɛ niaa co le ceendo le yɛ, nduyɛ mí hɛli niaa fulaa o ceendo nin, lelan ceendo nɔ nɛyɔn niaa ni.
Éé niaa vanaa laasiannda ha! Vɛ̀ɛ̀ la co sina le maa, yeemɛi ceendo ho i siinguu vana yaamɔɔ Hala-o ni? Lelan, vana yeema pɛ le vaa caaŋoo ceendo, ndu siŋnun yaamɔɔ Hala-o.
Vanaa caa còòlan bɛɛndiaa, má va lan keiyo saŋɔɔ o hoeiye nin-nda cɛn pɛ a dimul nda aa: ‹La co hunɔɔ mɔiyan sɔla, mɔima nɛyaa-nɛyan pɛɛn.› Vanaa-tɛɛngaa-diom Hala-a vaa lende a bɛnda le vannda ha ni.»
A co vanaa ca siɔdii lacio-a dimullo aa: «La tofa ɲɛ-ɲɛ le dɛ!» A co vanaa-tɛɛngaa-diom Hala-a dimullo aa: «La dimul naa toɲaa o diom Hala-o tɛɛnguuo nin te, la dimul naa sɔɔn lisa naa-on, la tɛɛngul naa vunduma lacòòvan!
Vanaa-tɛɛngaa-diom Hala-a co sɔɛi o diola hala fondoo, vanaa-solia-lasálàá nda co tɔnɔ ndaa nuwviaa tuŋ. Ɲɛ hɛnan yɛ vanaa niaa-o co kon ni. Kɛ nduyɛ o mɛɛlulan, vɛɛ niaa yɔŋ yɛnin?›»
Kani vanaa vaa lende, o co Krista Maalii naa le nda co baalaa tosallo le, kɛ dembela ndalan sii, a co keiyo sondo yeelaa a vannda sangalaa, mà va vanaa nɔ taasi le-a hɔlla hiŋndo.