Mɛɛ Abraham tuei sɔɛi ken, mó baŋ vɛlɛ vulan, mó tundu hɔlla lɛŋ, mó mam ciki-ciki. Mó dimi o kɔl ndɔɔ nin aa: «Vanapɔnɔ yuuvɛi cii nin vɔsilan kɛmɛ-o nɔla pá mo velu hɔ́ɔ́? Yee Sara cii nin hoo vɔsilan belaŋɔmahiɔɔlu-o nɔla vɛlɛ mò cua folio, mo velu hɔ́ɔ́?»
Mɛlɛka co ya kandaa, ndu co kɔ̀ɔ̀ cɔw nuu ni. I laalan ndu a kɔl nuu kpede, ndu co ya malaa ni. Kɔl nuu co a ɲaaloo, i co ndu balikaa mello o condei nin.
Mɛlɛka-Nɔ-Kpaayaa-Kpow-vo tuisi kafo diaa le vannda súúlan kpow o pembei he coo, o toosiaanin ɲɛm dian yeelɛiyon, mɔima kálà-kálàn, visin macuɛiyon a mɔima kálà-kálàma yueinun-ndan.
A toɲa, niaa vannda Siɔn, niaa co icali Yerusalɛm-nda, la koŋul-lɛnin te. La yonda pɛ, o tosalnin niaa kɛndɛi, o tueinin niaa diom, o mululnin niaa mulul kɛndɛ.
La viow kponyoo a Yerusalɛm latulu, la siinguu Yerusalɛm dɛnɛ kɔlkɛndɛ niaa, niaa vanaa kaola ndu-a kpow, niaa co mɔnɛi biyɔɔ le tambii o tambu-e a kpow, la yɛkɛlan a ɲaaloo a ndu Yerusalɛm latulu,
Te la yeŋ nilan o kanalanndo ho le, i caŋnin o vionnɔnndo nin le yonga niaa bɛndoo. Hɔlta nilan la tuisinin mɛmɛan taw-taw, kani a co kɔlan a kunda cɔlua Mɛlɛka-a o biyɔɔ nin.
À co hunɔɔ a caŋndan, mì liilaa nda o tɛɛlɔnnda ndalan nin. I kɔanin a nda o peela pɔmbɔla mɛnndan ma co taw lan, mì kei a nda o nɛi co bɛɛn-bɛɛn o kɔlan-ndo, nɛɛ nda boŋnin mà del te-a. Kani fuɲaa ya co le Israɛl ni, Efraim co po ni tasoo ni.»
Vanaa hialunnin má lo yoomu-a, nda ɲaanunnin má kɔ hel o pembon coo. A vanin ndon maa poonpoŋaa caŋ o bóltan nin-nda, vana-vana vanin somisominndo le tɛɛmbuu ndɔɔ.
mí Mɛlɛka dimul ndu aa: «Balu kobio Yerusalɛm kpow, mà kei pondalen handɔɔ vanaa sɔɛi co palaa má va cɛɛŋɔnndo le dɛnnda nɔɔlɛila co lan tosanndo lan-nda o itendu.»
Mí Yeesu mulul ndu aa: «Te nɔm óò sina pɛ ke Hala-o, a vana co nɔm hoo dimullo aa: ‹Ke ya mɛnndan mì kol›-lo, nɔm va ndu mɛmma kolan piɛi ni, mì ndóò ke nɔm mɛmma yɔngu vana cindaa-an.»
I sanga, mí yɔkpa, i va lɔan lahɔl telenndan lapum, yiaan a bolole vesɛilen le va ya palaa. Lɔ́ɔ́ lepum, i va sumndo biyɔɔ, hoeiye va ya biyɔɔ, i va a fɛ́lio.
Lelan i dɔwnun ɲaale le kpaaya lepɛŋndo, le yeowla vannda co ya lan, le ɲɛm nda co ya tuŋɔɔ-on, le yɛle nda co ya tollo-len, a le sangala co ya coo le Krista lan. Kani telen ya nɔ mayoomu loo, telen kon ya sɔlà kpaayaa ni.
A co naa kɔltan tɛɛmbuuo, kɛ nduyɛ n co a ɲaaloo lɔ́ɔ́-lɔ́ɔ̀. N co maa vanaa kɔɛi bɛndu, kɛ nduyɛ n co vannda tɔnɔɔ looloo, n co maa vanaa lepɛŋ, kɛ nduyɛ, ɲɔɔn kpow n co naa o ba.
Dɛnɛ kɛndɔɔ co le vana bìwnùn o tɔɔndanndo nin-ndo, kani o cii pɛ tɔɔndanndo sɔla, o sɔla mɔsil lemasa cindaa, o Mɛlɛka yiilu vanaa kaola ndu-a kpemaa-o.
Mí tuɛi diom bɛndoo pum fulaa a ba kpɛŋɛ lemasaa aa: «La tofa vɔ Cɛi-Diandaa Hala-o vanndacieea tɛɛn! O vanin nda tɛɛn, a vanin vanaa ndɔa, mì Hala pila va a nda latulu.