O ɲaa yoomaa súú oo súù nin, mí o piaandoo a o laandoo luɛi o dɛ̀ndɔ̀ɔ́ nin maa mɛɛ Hala pila dimul Noe le tosaa yɛ. Mɛɛ nda luɛi kpow, mí Mɛlɛka pila kinda dioo Noe kɔɔli.
O kon kɔɔli, o dimulnin a vanin ndu o ba mɛllo coo-a aa: ‹La faŋan ya, niaa vanaa dangaa. La kɔ o yinnde fɛɛn-fɛɛnnden nin, le toosian le masa ɲinaa vɔɔnda a le mɛlɛkaa ndɔa len pɛɛn!
Mɛɛ la tosa niko dɛnnda kɛndɛla cɔm maa la mal kela niaa vɔɔndo, mì la mangalan ndan. La dimin o lakɔl te aa: ‹Abraham co fuɲa naa ni.› Kani mì dimul niaa, Hala nɔla mò siinguu powtan ndan cuavaa Abraham-nda.
Kani o dimi aa: «O telen kɛndɔɔ, mí mulul nɔm, o paale cindaa len coo, mí mala nɔm.» Má cè niko telen niaa bɛnda mì la cɛl dɛnɛ kɛndɛ Hala-o o! Má cè niko paale cindaa len!