Ɲaa yoomaa daama vanndacieea co ni, sɔɔn lacòòvan kínɛí n co nda o lasondo ni. Te vana heelu nda pɛ o kiloo coo, nda kpow, lusul ndaa tiiya maa lusul ihoeiyo le.
Nɔm langbanɔ felengoo, dɔwnun ɲaale telen n co vɔ felengi-o. Naŋ kɔl o felengiyɛi nɔmnde nin. Kela o nɛila kɔl nɔmndo yeema lan coo, tosa dɛnnda n co cɔw lan kpow. Kɛ sinà pɛɛngu maa Hala kialunin dɛnnda nɔmndan kpow iyama.
Kɛ o tosa lɛnin lende le, la tofa vɔ, o yɔngunin niaa kɔlkɛndɔɔ a ɲaaloo! Vannda kialunin nawva bololan ma diw saa, a dianin vision ma kol mɔiyan. A diminin aa: «N dionnun ɲɛdiaa mì n kolnun man bɛ́lɛ́-bɛ́lɛ́, kani vuo naa n co siɔdii ni!»
«Dɛnɛ palaa co le vanaa co cɛilan kpɔɔndiaa-a, le vanaa co ciɛɔn handɔɔ o ciɛɔn coo háá ma cii fondaa hiɔlɔɔ kpow, le calle nda pilɛ o lɛŋnden nden nin-nda!
A co dimio aa: «La hun, i nuwviaa nin mɔiyan, n kolnin mɔima nɛyaa-nɛyaan, mì ma bii naa! Lende koni naa n kolnin man vɛlɛ siɔdii ni, ma co lon taw-taw, ma lo vɔ lon ma bɔɔ dɛ!
O kon kɔɔli, mó dimi aa: ‹O ya co tosa-o co hoo ni: i puusiaa pɛ kondala paandulan ndan, i tangul la celen, la hiow vaa la bɔɔ lan. O kon, i dɔw malun nun a ɲɛm nun kpow lenin.
O kon kɔɔli, mí Yeesu dimi vɛlɛ taloo ho aa: «Vana bolofaa pum va ni, volɔɔla kɛndɛ-kɛndɛlaa nɔ báà kala kalaa lan ndóò cuɛinun ni. Lepalaa-lepala, o va ɲaaloo dɔwnɔnndo o ceen ndɔɔ nin, mo va ɲɛm dian kɛndɛ-kɛndɔn dioo.
«La caa taw! Yɔŋii niaa laasiaa kɔlta niaalan a pululen, a mɔiyan kolɔɔ a á buulannda ceenndan. Bau, paale Po vanacieo hunnin-nden le co tiiya, la venin nden kɔl te.
O dimi ivanacieeyaa nin, te vanvílɛ́iya a muungu lɛnin yoomu le, ɔ́ɔ̀ tɔnɔ naa sɔla mí n simul visia yondoa, mí n cɔlɔba nda Efɛs-o? Mɛɛ vanaa pum a dìmì yɛ aa: «N dionnun mì n kolnun, kani n co hunɔɔ vu siɔdii.»
mɛɛlula vanaa kan la co o ɲánndávàà ni. Dembela ndalan la co hala ndaa ni, a cɛn pɛ a muungu ɲɛ vanin siɛmbulan le nda-o sooloo. O ɲɛm co o lɛŋnden coo-on coo kínɛí nda co yiyanndo ni.
Dimul vanaa nɔ bolofaa sunsun-nda maa nda pila a cannun ɲɛ le, dimul nda maa a kɛsì kɔllo o bolofaa fondoo ho coo le, kɛ a tiindàn Hala, o yɔngù naa ɲɔɔn kpow mì n va taw-vo, haliko mi n de mun tɔnɔ.
Kani dɛnnda kɛ́-kɛ̀ niaa tosa o paandoo nin, o hɛnan vanaa sina Hala le-a nin niaa yɔŋ kon ni, kela laasi-laasio, yeemɛi n'faluei, bahiuvaa le mɔiyan kolɔɔ a dɛnndan nin, bɔŋiannda kolaa mamɔilan, a mààla biilaa n'piɔmndan.
Mɛɛ o kelun yongaa o kɔl, le tùú o va o ɲɛ kɛndɛ ndóò handu kɔllo coo-o nin-ndo yɛ, lende koni niaa tuisi ndu dɛnɛ palaa coo, mì la luei ndu mɔnɛi. Kani o co diminndo o kɔl nin aa: ‹Sɔngɔ masa koni ya cal nanu ni, i co vanalanɔ pɔnɔ vi le, lelan dɛnɛ palaa kɛ́-kɛ̀ komalnin ya le.›
O kon, mí langbanɔ kon kɔa a David háá nɛɛ Amalɛkea va-a. A komal nda a sɛŋiannda o tàndà kon nin kpow, a va dioo a kolɔɔ, a va kafoo tosaa a bolofaa bɛndu ndáà cua o lɛŋnde Filistia nin a o tàndá Yuda-o nin-ndo.