O va pɛ le luɛyɔɔ o Cɛi-Diandaa nin, ɲɛm o bɛnda mò luɛi o ba-on co mun ni: naw tovaa o pilɛ le sálà co le hakio sɔlaa malɔɔ-o solio a saa kóndóó o pilɛ le sálà loamaa solio.
Silaa co hoo le niaa le fɛɛn a fɛɛn ni, kandɔɔ a niaa pila kɔ bii a cuavaa niaa imamaa: fonda oo fonda niaa va pɛ icali, la dia cuɛima cɔloo le, la dia vɛlɛ kooma ndɔan te.»
Te o va pɛ maa sɛ́lɛ́ cuavaa Israɛlla kpow tosa hakio o sina lepɛŋndo nin ni, mà tɛɛmbuu tɔŋndo pum a ɲɛ ya Mɛlɛka kuuna tosaa-o, mà siŋnun vanaa tɛɛmbua tɔŋnda lende, mì sɔɛi ken vennun nda tɛɛn,
«Soo o Israɛlla lo ma dimul nda aa: ‹Te vanndo tosa pɛ hakio o sina lepɛŋndo nin, mò tɛɛmbuu tɔŋnda Mɛlɛka lan o pilɛ a dɛnɛ ndu Mɛlɛka kuuna-o pum tosaa, nuaa vana kon bɛnda le tosaa ni: