12 O kon kɔɔli, mí Abnɛr vim David kiilaa le ndu ɲunaa aa: «Nɛ̀ɛ́-nɛ̀ lɛŋnden le co yɛ o ba bɛngu? N yii kpemaa naa ŋiɔn, mì mala nɔm Israɛlla kpow mingi nɔm o ibuŋ.»
La kɔ dimul vɛlɛ Amasa aa: ‹Vanayɛi kpeekpei naa n co naa ndu ni. Lelan, ndu ya handunin vanaa cɔwva bollen o fonda Yoab-o le lɔ́ɔ́-lɔ́ɔ̀ ni. Te i tosa kon te, dɛnɛ palaa súú-súù Hala yeema pɛ o tuisi ya coo.›»
O kon mí Yoab luɛi o ndu masaa lo cɛinin, mó dimul ndu aa: «A tuisi hau buɛyaa nɔmaa baŋa nɔm-nda siɛmbulan kpow. Nduyɛ nda baŋa nɔm pila, poaa nɔmnda, cuavaa nɔmnda a sámáá nɔmnda kpede ni.
Mí David mulul ndu aa: «I cɛl le kpemaa yiiyo naa ŋiɔn. Kɛ o ya co nɔm ɲuna kpafii-o co hoo ni: hun mà fula ya o hɔl te, te a cuu ya fɔlɔn Mikal laa ni le, cua Saul-lo pɛɛn. Te a cuu ya pɛ ndu, a fula niko ya o hɔl.»
Mí Abnɛr dimul David aa: «Masaa! Cɛl mì muungu, mì kɔ cuungiaa vɛlɛ Israɛlla kpow mà va nɔm o ba bɛngu, mì la yii kpemaa niaa ndaa, haliko ma tosa masalen nda coo mɛɛ ɲɔɔ hɛnannin nɔm yɛ.» O kon, mí David cɛl, mí Abnɛr muungun a kɔlɲuloo.
Mɛɛ nda hin a Abnɛr Hebrɔn, mí Yoab kɔ sim a ndu lándán, o dio kobio sondoo, maa mɛɛ vana yeema le vanndo isɔɔ dimul fɛ́ɛ́-fɛ́ɛ́. Simndan dɔ́ɔ́, mó cuku ndu demboo le diyɔɔ o dii Asaɛl pɔmbɔ ndɔ-o. O kon mí Abnɛr vu.