12 पंज मिने बाद सै मुसीबत खत्म होई जाणी। पर इदे बाद भी होर दो मुसीबतां ओंणे बालियां न।
ऐ दुज्जिया मुसीबता दा खात्मा था; पर हल्ले इक होर है जड़ी तोल्ली औणे बाली है।
जालू मैं फिरी दिखया, तां अम्बरे च इक बाजे जो बड़े उच्चा उड़दे दिखया कने जोरे ला ऐ बोलदे सुणया की, “जालू आखरी तिन्ना स्वर्गदूतां उना तुरही जो बजाणा जड़ियां उना जो दितियां न, तालू संसारे पर ओंणे बालियां मुसीबतां बड़ियां भयानक न। धरतिया पर रेणे बालयां पर, हाय, हाय, हाय!”