पर सै बाहर जाई करी इसा गल्ला दा बड़ा भरी प्रचार करणा लग्गा कने उनी ऐ ऐथू दीकर फेलाई दिती, कि यीशुऐ उसयो खरा करी दिता कने यीशु शरेआम बाहर शेहरे च नी जाई सकदा था, फिरी सै बाहर सुनसान जगा च रिया; कने चारो पासे दे लोक उदे बाल ओंदे रे।
इदे बाद यीशु कने उदे चेले ओथु ला उठी करी सूर कने सैदा दे शेहरे दे अखे बखे बालिया जगा जो चली गे। ओथु सै इकी घरे च गिया, कने सै चांदा था, की उसयो कोई नी जाणी सके की सै ओथु रुकया है। पर लोकां जो बड़ा तोला पता लग्गी गिया था कि सै ओथु रुकया है।
उनी उना जो बोलया, “तुसां मिंजो पर ऐ कहावत जरुर बोलणी है, की हे बैद्य, अपणे आपे जो खरा कर। जड़ा कुछ असां सुणाया है की तू कफरनहूम शेहरे च कितया है, उसयो अपणे देशे च भी कर।”
सै ऐ सुणीकरी की यीशु यहूदिया प्रदेश ला गलील प्रदेशे च आया है, उदे बाल गिया कने उसला बिनती करणा लग्गा की चली करी मेरे पुत्रे जो ठीक करी दे: क्योंकि सै मरणे बाला था।