जालू सै जैतून रुखां दे पाहड़े पर बैठया था, तां चेलयां उदे बाल आई करी उसला पुछया, “सांझो दस ऐ सब कुछ कालू होणा है? कने जालू ऐ सब कुछ पूरा होणेबाला होंगा तां उदा क्या निशाण होणा है?”
“सामणे दे ग्रां च जा, कने ओथु पुजदे ही तुहांजो इक गधिया दा बच्चा बन्नया मिलणा है, उदे उपर हली कोई नी बैठया था। सै खुंडे च बन्नया होणा उसयो खोली करी लेई ओआ।
ऐ सारियां गल्लां जैतुन नाऐ दे पहाड़े पर होईयां जड़ा यरूशलेम शेहरे ला लगभग इक किलो मीटर दिया दुरिया पर था कने प्रेरित पहाड़े ला यरूशलेम शेहरे जो बापस आई गे।