9 अपणे पापां दिया बजा ला दुखी होआ, शोक करा, कने रोआ : तुहाड़ी हंसी रोणे च कने खुशी उदासिया च बदली जा।
उना उसने बोलया, “उनी उना बुरे लोकां जो बुरे तरीके ने खत्म करी देणा; कने अंगूरा दे बागे दा ठेका होर किसाना जो देई देणा, जड़े उसयो बकते पर फल दिंगे।”
धन्य न सै लोक, जड़े शोक करदे न, क्योंकि परमेश्वरे उना जो शांती देणी।
पर अब्राहमे बोलया, हे पुत्र याद कर, की तू अपणिया जिंदगियां च खरियाँ चिजा लेई बैठया है, कने तियां ही लाजर जो सारियां बुरियां चिजां पर इसयो हुण ऐथू शांति मिल्ला दी है, कने तू तड़फा दा है।
“धन्य न तुसां, जड़े की हुण भूखे न; क्योंकि तुसां रजाऐ जाणे न। धन्य न तुसां, जड़े की हुण रोंदे न, क्योंकि तुसां हसणा है।”
“तुहाड़े तांई बड़ी बुरी सजा होणी जड़े हुण रजी करी खांदे न, क्योंकि उना भूखे रेणा है। तुहाड़े तांई बड़ी बुरी सजा होणी; जड़े हुण हसदे न, क्योंकि बादे च शोक करणा कने रोणा है।”