Gi Andru ke hati vanoa a Saimon tagna a Jisas. A Jisas ke rei vano tagna a Saimon me veleagna, “Ighoe na ahamu a Saimon, a dathegna Jon. Keana ikeagaieni na ahamu kedana kiloghogna a Kefas.” (Na aha iaani vaghagna vamua na aha Pita ma na ghaghana koragna, “na ghahira”).
Mo vetulara vano kekeha mane i Jopa eigna kedana talangia mai sina mane na ahagna a Saimon Pita. Imanea ke mono duagna sina mane, ke ahagna mua a Saimon, ke agutua kekeha fata kori ghuighuligna na kau. Vathegna imanea ke mono ghaghireigna na tahi.’
Haga hau puala ghohi imarea na titionoagna iangeni, gi a Pita ke sokara hadi me velera vaghagna iaani, “Ara kulagu, ighamu gougovu koti adoa a God ke vahiu au itamiu eigna kuda titionoa na Rorongo ke Toke tadia mara kena boi Jiu. A God ke eia iaani eigna kedana rongovia mena vaututunia.
Kori bongi a Pol ke mamaturungita me reghia sina manegna na provinis i Masedonia ke sokara me kae huhurua vaghagna iaani, “O mai hathavu i Masedonia mo hatheghami!”
Kori meleha i Jopa ke mono sina vaivine ke vaututuni, na ahagna a Tabita. Na ahagna kori haghore Grik, a Dokas. Iia ke eia hahali na komi fata ke toke me hathera arahai kena kuma.
Na komi tinoni kena vaututuni ngengeni kena rongovia a Pita ke mono i Lida ke gharania i Jopa. Mena vetulara vano e rua na mane bali vano kae huhurua a Pita eigna keda mai saisami.