2 सड़क गै बिचाळै अर नदी गै दोना पासै जीवन गा दरखत हा। हरेक म्हिनै आं दरखता ऊं बारा तरियां गा फळ निकळता हा। आं दरखता गै पता ऊं देसां-देसां गा लोग निरोगा रेंवता हा।
“प्रभु गी आत्मा मेरै उपर है, ईंखातर कै बण कंगालां नै सुब समाचार सुणाण खातर मनै चुण्यो है। अर इंया सुणाण खातर मनै भेज्यो है कै लोगां नै गुलामी ऊं मुकती मिलैगी अर आंधा देखैगा अर दबेड़ा लोग छुटैगा।
आपणै पापां नै बण आपगै उपर ले लिया अर बण अपणै आपनै करूस पर चढागे आपां नै पापां ऊं बचा लिया अर आपां नै आच्छी तरियां रेण खातर मदद करी। बिंगै सारा दुख झेलण ऊं आपां ठीक होया।
झिको सुणनो चावै बो सुण ल्यै कै पवितर आत्मा बिस्वासी मण्डलियां ऊं के केवै, कै झिको जीतैगो बिनै मैं परमेसर गै बाग में जीवन गै दरखत गो फळ खाण गो हक देस्यूं, झिको सुरग में है।
बारा फाटक बारा मोती गा हा। हरेक फाटक एक एक मोती गो बणेड़ो हो। सैहर गी सड़क साफ सीसै गी तरियां सुद्ध सोनै गी ही।
झिकै देसां गै लोगां उद्धार पायो है, बे बिंगै चानणै में चालैगा अर दुनिया गा राजा आपगै प्रताप नै बिमै ल्यावैगा।
फेर बण मनै जीवन गै पाणी गी सुद्ध नदी दिखाई। आ नदी बिं नगर गी सड़का गै बिचाळै बणेड़ी ही। आ साफ पाणी गी नदी परमेसर अर मेमणै गै सिंघासन ऊं निकळै ही।
आसिस पायेड़ा लोग बे है झिका आपगा गाबा धोगे सुद्ध हो'ज्यै है जिंऊं बानै जीवन गै दरखत कनै अर सैहर में जाण खातर बारनै माखर हक मिलै।
झिको आदमी ईं किताब गी परमेसर गी बात मू कीं निकाळै तो परमेसर जीवन गै दरखत, पवितर सैहर अर ईं किताब मू बिंगो नाम मिटा दैयगो।