2 जद बण ऊंची आवाज में केयो, “मोटो नगर बाबुल ढैह ग्यो, ढैहग्यो। बो ओपरिया गी सारी तरियां गी गंदी आत्मावां गो अर माड़ी अर घिनोणै पंछिया गो टिकाणो बणग्यो।
बिंगा पग इंया लागा जिंया आग गी भटी में तपायेड़ो पीतळ होवै। बिंगी आवाज समुंदर गी लेहरां गी तरियां ही।
बो ऊंची आवाज में इंया चिलायो जिंया सेर दहाड़ै। बिंगै चिलाण ऊं गरजन गा सात सब्द सुणिज्या।
बांगी लोथ बिं सैहर गै चुरावै पर पड़ी रेवैगी। ओ सैहर आत्मिक रूप ऊं सोदोम अर मिसर कुहावै है। बठै ई बांगो प्रभु यीसू करूस पर चढायो हो।
इंगै बाद फेर एक ओर सुरगदूत पराथना घर मू निकळगे बादळ पर बेठयै मिनख नै ऊंची आवाज में केयो कै, “दांती लेगे फसल बाड ले। क्यूंकै धरती गी सारी फसल पाक गी है अर फसल नै भेळी करण गो टेम आ'ग्यो है।”
जद एक ओर सुरगदूत ओ केवंतो आयो कै पड़ग्यो मोटो बाबुल पड़ग्यो झिकै आपगै बुरै कामा गी वासना ऊं भरेड़ी दारूं सारै देसां गै लोगां नै प्याई ही।
फेर मैं डेडर बरगी तीन ओपरिया नै अजगर, बिं पसु अर झूठी बात बताण आळा गै मूं माखर निकळती देखी।
इंऊं बो मोटो सैहर तीन हिसा में बंटग्यो। अर देसां देसां गा सैहर नास हो'ग्या। परमेसर गै सामणै बड़ा बेबिलोण नै याद करैयो ग्यो, जिंऊं परमेसर गी रीस गी दारू बिनै प्यायिजै।
आ लुगाई झिकी नै तूं देखी ही बो मोटो नगर है झिको ई दुनिया गै राजावां पर राज करै है।
अर बिंगै माथै पर ओ भेद भरेड़ो नाम लिखेड़ो हो, बड़ा बेबिलोण, बेस्यावां अर धरती गी घिनोणी चिजां गी मां।
अर बिंगी पीड़ा गी बजह ऊं बे डरगे दूर खड़या केवैगा, “हाय, हाय मोटा सैहर बाबुल। ताकत आळा सैहर। एक पल में ई तनै सजा मिलगी।”
जद एक ताकतवर सुरगदूत एक चाकी गै पथर गी तरियां एक मोटै पथर नै चकगे समुंदर में रेड़गे केयो, “ईं तरियां बो मोटो सैहर बाबुल भोत फेंकिजै गो, जिंऊं बिंगो नाम निसान ई मिट ज्यैगो।”
फेर मैं भोत तकड़ै सुरगदूत नै देख्यो, झिको ऊंची आवाज में इंया केवै कै कोई हिस्यो मिनख है झिको ईं किताब गी मोहर तोड़गे इनै खोल सकै।