1 हे भाईयो अर भेनों, म्हे थानै यीसू गै बारै में लिखण लागरया हां, झिको जीवन गो बचन है। बो सरसटी गै सुरू ऊं ई हो, म्हे इंऊं सुण्यो है, आपगी आख्यां ऊं ध्यान ऊं देख्यो, अर आपगै ई हातां ऊं म्हे छूयो है।
आपगै मरण गै चाळीस दिनां गै बाद में बो बांगै सामणै आ'ग्यो, रोटी खायी, बांगै सागै बात कर'गे अपणै आपनै जींवंतो दिखायो। बिंगै बाद बो परमेसर गै राज गी बातां करतो रेयो।
तो आपां लोग बिं मुकती गी बात ऊं बेफिकर होगे बिंगै दण्ड ऊं किंया बचांगा झिकी बात गी चरचा प्रभु पेलां ई कर चुकयो है अर झिकै लोगां बिंगी बातां नै सुणी, बां आं बातां नै सई साबित करी ही।
अर बिं आवाज में ओ हेलो आवै हो कै झिको कीं थे देख्यो है बिनै एक किताब में लिखगे आसिया गी सातूं मण्डळिया इफिसुस, स्मुरणा, पिरगमुन, थुआतीरा, सरदीस, फिलदिलफिया, अर लौदिकिया नै भेज दैयो।