16 बाकीन भुंडली वात सी वाचीन रोय काहाकि ओसा माणसे एने बी नी भोक्ती कोरणे वावामा बोढता जासे.
धोकू मा खावू, “भुंडली संगती वारला चरित्र काजे बिगाड देतली छे.”
तुमरो मोटाय कोरनो वारू नी होय; काय तुमु नी जानतला कि इतरोक खमीर पुरा कुसेनला पीठाक खमीर कोर देतलो छे.
यो जानीन कि वचन धोरमी माणसोन कोरता नी बाकीन अधोरमी निरंकुश, भोक्ती नी कोरण्या पापी, अपवित्र एने भुंडला माणसे, आसी बासाक मारणे वावा, हत्यारा,
पुन अपवित्र एने दाहळीन काहनास गोथू ओलोग छे; एने भोक्तीन तीयारी कोर.
हे तीमथी जो तुसेक आपलो छे तेरी राखवावी कोर; एने जिना ग्यान काजे ग्यान कोयनेन भूल छे, हेरी भुंडली वात एने खिलापोन वातोन गोथू ओलोग रोये.
इनी वातोन फोम तीनुक आप एने प्रभून सामने जोताळ दे कि बुली पोर जोखळी नी कोरजू जीनासी काहीन फायदु नी होयतलु बाकीन सोमवने वावा विसरी जातला.
ओगर कुदु आपना खुदो काजे इनुसी चुखो कोरसे, ती चू आदरोन ठाहरु एने चुखलो ठेहरसे एने मालकोन कामे आवसे एने हर एक वारला कामोन कोरता तीयार होयसे.
पुन दुष्ट एने भडकावने वावा धोकू देतला एने धोकू खातला, बिगडी जातला.
इंदरा मूय बंद कोरनो जुवे, ये माणसे भुंडली कोमायीन कोरता गलत वाते सिकाळीन घोर ने घोर बिगाड देतला छे.
एने यहुदिन काहानी एने तीनु माणसोन आग्या पोर मनमा लागाळू, जे खोरलासी भोटकी जातला छे.
बाकीन बिन ओकोलोन विवाद एने पोयदावारी एने खिलाप एने झोगळासी जी आग्यान बारामा होय, वाचीन रोय; काहा चे बिना फोवोन एने वायबार छे.
ध्यानसी देखता रोयू कि कुदू परमेश्वरोन दयासी छेटू नी रोय जाय, नीती कुदु कोळोवालो थुळ फुटीन तोकलीत आपे, एने लारे घोना सोवटा माणसे भुंडली होय जाय.
चे वायबार मोटायन वाते कोरीन लुचळान कामोन लारे, तिना माणसोन डीलोन भुंडली मोर्जी आपतला छे जे भोटकलामा गोथा हिमी निकवनेण बाजरोयला छे.
जुदा सोवटा तिंदरे ओगोव लुचळाय कोरसे, जिनान कोरता खोरला वाटोन बुराई कोरली जासे.
तिना निशाणीन वजेसी, जू तिना चिल्ला सामने देखाळनेन होक तीनाक आपाय गोयलु होतु, चू कोवीम रोयने वावा काजे भुलवाडतू होतु एने कोवीन रोयने वावासी कोयतु होतु कि जिना चिल्लान तलवार लागली होती चू जीव गोयलु छे, तेरी मूर्ती बोनाव्यू.
मे तेरा मुंडकामा गोथू एक पोर ओसू मोटू घाव लागलु देख्यू जोसू चो मारेन पोर छे, एने तेरो जीव लेनेन घाव वारू होय गोयो, आखी कोवीन माणसे तिना चिल्लान पोछोव वाहरायीन चाल पोळ्या.