Psailm 139:10 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

¹⁰ Ann sin fós tréoroċuiḋ do láṁsa mé; agus coinneoṁuiḋ do láṁ ḋeas mé.

Psalma Ḋaiḃí 1836

¹⁰ Stiuirfiġ tu me ann sin a Ḋé, Led’ laiṁ ta treun a neart; A’s ġniḋṫear leaṫ mo ċongḃail suas, Le do ḋeasláiṁ go beaċt.

An tSaltair nó Sailm Ḋáiḃí 1965 (Ó Cuinn)

¹⁰ Má deirim, bʼḟéidir go ḃfolóiḋ an dorċadas mé: aṫrófar ansin oíċe ina lá.

Psailm 139:10 Iomraidhean Croise

Psailm 23:3

Aiseoguiḋ sé manam: tréoroċuiḋ sé mé a róduiḃ na fíréuntaċda ar son a anma féin.

Psailm 63:8

Leanaiḋ manam go dlú ort: connṁann do laṁ ḋeas súas mé.

Psailm 73:23

Giḋeaḋ do ḃí mé do ġnáṫ agadsa: do rug tú air mo láiṁ ḋeis.

Isaiah 41:13

Oír misi an TIĠEARNA do Ḋía ċoinneoċus do láṁ ḋeas, ġá ráḋ riot, Ná himeagluiḋ; cuideoċuiḋ mé leaċd.

Amos 9:3

Agus dá mbeiṫ go ḃfoileoċaidís íad féin a mullaċ Ċarmel, spíonfa misi agus do ḃéara mé as sín íad; agus da mbeiṫ go mbeidís a ḃfolaċ óm raḋarc a níoċtar na fairge, annsin áiṫeonuiḋ mé don naiṫir niṁe, agus beanfuiḋ sí greim asta: