4 Cluin so, ó ar Ndíane; óir atámaóid fá ṫarcuisne: agus iompóiġ a masla ar a cceann féin, agus taḃair na ccreiċ íad a ttír ná daóirsine:
Agus mar an ccéadna a duḃairt mé, Ni maiṫ an ní do níṫí: naċ ar ċóir ḋíḃse siuḃal a neagla ar Ndé do ḃríġ masla na ngeinteaḋ ar náṁad?
Agus taḃair dar ccoṁarsanaiḃ a ṡeaċd noirid iona mbrollaċ a scannail féin, re ar scannluiġeadar ṫusa, a ṪIĠEARNA.
Go dearḃṫa tarcuisniġiḋ sé na tarcuisniġ: aċt do ḃeir sé grása do na huirísliḃ.
Tigeaḋ a néigceart uile dot laṫair; agus déan ríu, mar do rinne tú riomsa ar son mégceart uile: óir is iomadaṁuil mosnaḋa, agus lag mo ċroiḋe.
Do ḃrostuiġ Eṗraim é ċum feirge go doriḃ: ar a naḋḃarsin fúigfiḋ sé a ḟuil air, agus fillfiḋ a Ṫiġearna a scannail ċuige féin.
Agus do laḃair Dáiḃi ris na dáoiniḃ, do ṡeas láiṁ ris, ġá ráḋ, Cred do ḋéantar ris an té ṁarḃus an Ṗilistineaċsa, agus ṫóigfeas a ṁioċlú do Israel? óir cía hé an Ṗilistineaċ neiṁṫimċillġeárrṫasa, asa ngreinneoċaḋ sé slúaġ Dé ḃí?