22 Agus a duḃairt Iosua ris an bpobal, Is fiaḋnuise siḃ féin ḃur naġaiḋ féin, gur ṫoġḃair an TIĠEARNA ḋíḃ, do ḋéanuṁ seirḃíse ḋó. Agus a duḃradarsan, Is fiaḋnuisi sinn.
A duḃairtsion ris, As do ḃéul féin do ḃeir imbreiṫ ort, a ḋrioċṡearḃḟoġantaiġ. Do ḃí a ḟios agad gur ḋuine forġrúama misi, ṫogḃus súas an ni naċ ar ċuir mé siós, agus ḃeanas an ni naċ ar ṡíoċuir me:
Daidṁuiġ tú a niuġ an TIĠEARNA a ḃéiṫ na Ḋía agad, agus imṫeaċd iona ṡliġṫiḃ, agus iona reaċduiḃ, agus a aiṫeanta do ċoiṁéad, agus a ḃreiṫeaṁnuis, agus aire do ṫaḃairt dá ġlór: