Agus ar ndul a maċ ḋó a dtimċeall an áonṁaḋ húair déag, fúair sé dream eile na seasaṁ díoṁáoineaċ, agus a deir sé ríu, Créad fá ḃfuiltísi ḃur seasaṁ an so feaḋ an láoi díoṁáoineaċ?
Déunaiḋ sáoṫar ní ar son an ḃíḋ ṫéid amuġa, aċd ar son an ḃíġ ṁaireas ċum na beaṫa síorruiḋe, ḃéuras Mac an duine ḋíḃ: óir as é so an té do ċoṁarṫaiġ Día an Taṫair.
Annois do ḃí Iosua sean, agus ársuiḋ, a mblíaḋnuiḃ; agus a duḃairt an TIĠEARNA ris, Atá tusa foirfe agus ársuiḋ a mbliaġnuiḃ, agus atá fós roṁóran talṁan re sealḃuġaḋ.
Tugaiḋ amaċ eadruiḃ tríur fear as gaċ aoin treiḃ: agus cuirfe misi uáim íad, agus éireoċuid síad, agus raċaid ṫríd an tír, agus tarruinġeoċuid í do réir a noiġreaċda; agus tiocfaid a rís ċugamsa.
Agus a duḃradarsan, Eirgiḋe, go ndeaċmaóis súas na naġaiḋ: óir do ċonncamar a ndúiṫċe, agus, féuċ, is ro ṁaiṫ í: agus an ḃfuiltíse ḃur ttaṁ? ná bíoḋ leisg oruiḃ imṫeaċd, agus dui a steaċ do ṡealḃuġaḋ na dúiṫċe.