17 Agus do laḃair Iosua re tiġ Ióseṗ, re Heṗraim agus re Manasseh, ġa ráḋ, Is daóine móra siḃsi, agus atáid cuṁaċda móra aguiḃ: ní táoḃa ré éanċuid aṁáin ḃías tú:
An taingiol do ḟúasguil mé ó nuile olc, go mbeannuiġe sé na leiniṁ; agus goirṫear mainmsi orra, agus ainm maiṫreaċ Abraham agus Isaac; agus fásáidis na niomadaṁlaċd a meaḋon na talṁan.
Agus a duḃradar clann Ioseṗ, Ní lór an cnoc ḋúinn: agus ṫairis sin atáid carbuid íaruinn ag na Canaanítiġ uile áitreaḃas a ḃfearann an ġleana, ag an luċd atá do Ḃetsean gun a bailtiḃ, agus an luċd atá do ġleann Iesreel.
Aċt buḋ leaċd an slíaḃ; óir is coill é, agus gearrfa tú síos í: agus buḋ leaċd a dula amaċ: óir cuirfiḋ tú na Canaanítiġ amaċ, bíoḋ go ḃfuílid carbaid íaruinn aca, agus bíoḋ go ḃfuilid láidir.