13 Agus ṫug sé do Ċáleb ṁac Ieṗunneh a ċuid a measc ċloinne Iúdah do réir aiṫne an TIĠEARNA do Iosua, eaḋon caṫair Arba aṫair Anac, noċ ar ḃí an caṫair sin Hébron.
Agus tárla na ḋiáiġ so, gur ḟiafruiġ Dáiḃi don TIĠEARNA, ġa ráḋ, An raċa mé súas go haon do ċaiṫreaċaiḃ Iúdah? Agus a duḃairt an TIĠEARNA ris, Eiriġ súas. Agus a duḃairt Dáiḃi, Cait suas a raċa me? Agus a duḃairt seision, Go Hébron.
Agus gioḋ gur ṡocruiġ Caleb an pobal a laṫair Ṁaóise, agus a duḃaírt sé, Déanam súas a néinḟeaċd, agus sealḃuiġeam é; óir atámáod cumusaċ air a ḃuain amaċ.
¶ Agus annsa namsin ṫáinic Iosua, agus do scrios sé amaċ na Hanacimiġ ó na sléiḃṫiḃ, ó Hebron, ó Ḋebir, ó Anab, agus as sléiḃṫiḃ Iudah uile, agus ó ṡléiḃṫiḃ Israel uile: do leirscrios Iosua íad uile gon a gcaiṫreaċaiḃ.
¶ Agus do ċuáiḋ Iúdah a naġaiḋ na Gcanaaníteaċ do áitreiḃ ann Hébron (annois do bé Círiat‐arba ainm Hebron roiṁe so:) agus do ṁarḃadar Sesai, agus Ahíman, agus Talmai.
Anois do bé ainm an duine Nábal; agus ainm a ṁná Abigail: agus bá bean ḋeaġṫuigsionaċ í, agus sgíaṁaċ a ngnúis: áċd do ḃí an fear íargcúlta agus go holc iona ġníoṁarṫaiḃ; agus bá do ṫiġ Ċaleb é.
Ṫugamar ionnsuiġe ar an ttáoḃ ó ḋeas do na Ċeretíteaċaiḃ, agus ar na gcósta ḃeanas ré Iúdah, agus ar an ttáoḃ ó ḋeas do Ċáleb; agus do loisgeamar Siclag le teine.