¶ Is marso a deir an TIĠEARNA; Féuċ, do ḃéara mé ar ais braiġdionas ṗailliúin Iácob, agus do ḋéana mé trócaire air a áitiḃ coṁnuiḋe; agus cuirfiġear an ċaṫair súas air a cárn féin, agus fanfaiḋ an pálás do réir a ġnáṫa féin.
¶ Agus do ġaḃ Iosua caiṫreaċa na ríġṫeaḋ sin uile, agus a ríġṫe uile, agus do ḃuáil íad lé fáoḃar au ċloiḋiṁ, agus do scrios ṫrid amaċ íad, mar do aiṫin Maóise seirḃíseaċ an TIĠEARNA.
Agus tugadar clann Israel léo mar ċreiċ ḋóiḃ féin, uile éadáil, agus áirneis na gcaiṫreaċsin; aċ do ḃúaileadar gaċ uile ḋuine le fáoḃar an ċloiḋiṁ, no gur ḋíoṫlaiṫriġeadar íad, nior ḟágḃadar aon do ṫarruing anála.
Agus ṫug mé dúiṫċe ḋaóiḃ ar son naċ ndéarnaḃair sáoṫar, agus caiṫreaċa naċ siḃ féin do ċuir súas, agus áitreaḃṫaoi ionta; do na luḃġortuiḃ fíneaṁna agus ola naċ siḃ féin do ṗlannduiġ a seaḋ iṫí.