Atá a ḟios agum, agus is dearḃ leam tré san Dtiġearna Iósa, naċ ḃfuil éainni neaṁġlan úaḋa féin: aċd on tí ṁeasas éinni do ḃeiṫ neaṁġlan, atá sé ḋó sin neaṁġlan.
¶ Giḋeaḋ is éidir leaċd feóil do ṁarḃaḋ agus diṫe an do uile ġeataḋuiḃ, giḋ be ar a mbía dúil ag hinntinn ann, do réir ḃeannuiġ an TIĠEARNA do Ḋía noċ ṫug sé duit: féaduiġ an glan agus an neaṁġlan sin diṫe, eaḋon mar don nfíaḋ ḟionn, agus don ċairrḟíaḋ.
Agus biaiḋ ḃur neagla agus ḃur núaṁan ar gaċ uile ainṁiḋe ar an ttalaṁ, agus ar gaċ uile éun a naiéir, ar gaċ uile ní da gcorruiḋeann ar an ttalaṁ, agus ar iásg na fairge uile; an ḃur láiṁ tugaḋ íad.