Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




୧ ତିମତି 4:1 - ବ୍‌ଡ଼୍ ହ୍‌ର୍‌ଜା ବାଇବଲ

1 ପବିତର୍ ଆତ୍ମା ସ୍‌ବୁ ବ୍‌ଲ୍‌କ୍‍ରି କଇଆଚେ ଯେ, ସ୍‌ରାସ୍‌ରି ଦିନ୍ କ୍‍ତେକ୍ ଲକ୍ ମିଚ୍ ଶିକ୍ଯାକେ ବିଶ୍‍ବାସ୍ କ୍‌ର୍‌ତି, ସେମ୍‌ନ୍ କ୍‍ରାପ୍ ଆତ୍ମାଇହ୍‌ଣି ଶିକ୍ୟା ହାଉତି, ଆର୍ ବୁତ୍‌ଆତ୍ମାର୍ ତ୍‌ଇହ୍‌ଣି ଆସିରିଲା ମିଚ୍ ଶିକ୍ଯାକେ ବିଶ୍‍ବାସ୍ କ୍‌ର୍‌ତି, ଆର୍ ମ୍‌ଣ୍ତଳିର୍ ଶିକ୍ଯାକେ ବିଶ୍‍ବାସ୍ ନ୍‌କେର୍‌ତି।

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

ସଃର୍ଗାର୍‌ ବାଟ୍‌ ନଃଉଁଆ ନିଅମ୍‌

1 ସେସ୍‌କାଳେ କଃତେକ୍‌ ଲକ୍‌ ମିଚୁଆ ଗୁରୁମଃନାର୍‌ କଃତାୟ୍‌ ହଃଳି ବିସ୍ୱାସ୍‌ ଚାଡ୍‌ତି ଟକ୍‌ଗୁରୁ ମଃନାର୍‌ ବିସ୍ୱାସ୍‌ କଃର୍ତିରିଲା ହାହ୍‌ ଆତ୍ମାର୍‌ ବିସ୍ୱାସେ ଜାତି ଆର୍‌ ଜଃତ୍‌କଃତ୍‌ ଅଃଉତି ।

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




୧ ତିମତି 4:1
64 Iomraidhean Croise  

ଇ ହୁର୍‌ତିବିର୍ କ୍‍ତେକ୍ ଲକ୍‌ମ୍‍ନ୍‌କେ ପାପ୍‌କାମ୍ କ୍‌ରୁକେ ଉସ୍‌କାଉତି, ହାୟ୍ ସେ ଅବିଶାପ୍ ହାଇଲା ଲକ୍। ବାଦା ତ ଜ୍‌ନ୍‌କ୍‌ଲେକ୍ ହେ ଗଟେଦ୍, ମ୍‍ତର୍ ହାୟ୍, ଜୁଇଲକାର୍ ଗିନେ ବାଦା ଗ୍‌ଟେଦ୍, ସେ ଅବିଶାପ୍ ହାଇଲା ଲକ୍।


ଯୀଶୁ ନିଜାର୍ ଚେଲାମ୍‍ନ୍‍କେ କଇଲା, “ପାପ୍‌କାମ୍ କ୍‌ର୍‌ତାର୍ ଗିନେ ସ୍‍ବୁବ୍‍ଳ୍ ପରିକ୍ୟା ଆସେଦ୍ ମ୍‍ତର୍ ଜୁଇ ଲକ୍‍ମ୍‍ନ୍‍କାର୍ ତ୍ଇହ୍‍ଣି ପାପ୍ ଆସେଦ୍ ସେମ୍‍ନ୍ ବେସି ଡ୍‌ଣ୍ତ୍ ହାଉତି।


ମ୍‍ତର୍ ସ୍‌ତ୍ ପବିତର୍ ଆତ୍ମା ଆଇଲେକ୍ ସେ ତୁମୁକ୍‌ମ୍‌ନ୍ ସ୍‌ତ୍ ବିଷୟେ ଶ୍‌କ୍‌ତି ଦେଇଦ୍, ସେ ନିଜାର୍ ଅଦିକାରେ କାଇରି ନ୍‌କଇ, ମ୍‍ତର୍ ଇଶ୍ଵରାର୍ ତ୍ଇହ୍‍ଣି ଜୁଇରି ଶୁଣେଦ୍ ସେରି ହ୍‌କା କଇଦ୍, ଜୁଇରି ସ୍‍ବୁ ଗଟୁକ୍ ଜ୍‌ମ୍‌ଲି ସେସ୍‍ବୁ ସେ ତୁମୁକ୍‌ମ୍‌ନ୍ ଜାଣାଇଦ୍।


ସେମ୍‍ନ୍ ଜ୍‌ଡେବ୍‌ଳ୍ ଆରାଦନା କ୍‌ର୍‌ତି ରିଲାଇ, ଆର୍ ଉପାସ୍ ପାର୍‌ତେନା କ୍‌ର୍‌ତି ରିଲାଇ, ସ୍‌ଡେବ୍‌ଳ୍ ପବିତର୍ ଆତ୍ମା ସେମ୍‌ନ୍‌କେ କଇଲି, “ମୁଇ ଜୁଇ କାମାର୍ ଗିନେ ବର୍ଣ୍ଣବା ଆର୍ ଶାଉଲ୍‌କେ କୁଦିଆଚି, ସେତାର୍‍ଗିନେ ମର୍ ହାୟ୍ ସେମ୍‌ନ୍‌କେ ଅଲ୍‍ଗା କ୍‍ରା”।


କ୍‍ତେକ୍ ଏପିକୂରୀୟ ଆର୍ ସ୍ତୋୟିକ୍ ଶିକ୍ୟା ଗୁରୁ ମ୍‌ନ୍‌କାର୍ ସ୍‍ଙ୍ଗ୍‍ ଟେକାଟେକି ଅଇଲାଇ, ସେମ୍‍ନ୍‍କାର୍ ବିତ୍‌ରେ କ୍‍ତେକ୍ ଲକ୍ କଇଲାଇ, “ଏ ଗଟେକ୍ ବୁଦି ନ୍‍ରିଲା ବ୍‌ୟା, କାଇରି କ୍‍ମ୍‍କେ ମ୍‌ନ୍ ନ୍‍କେରୁଲା କି?” କ୍‍ତେକ୍ ଲକ୍‍ମ୍‍ନ୍ କଇଲାଇ ସେ ନ୍‌ଜାଣ୍‌ତା ଦେବ୍‌ତାମ୍‌ନ୍‌କାର୍ ପର୍‍ଚାର୍ କ୍‌ର୍‌ତାଲକ୍ ହର୍ ଜାଣା ହ୍‌ଳୁଲା, ଯୀଶୁ ମରିକ୍‍ରି ଜିଇ ଉଟ୍‌ଲା ବିଷୟାର୍ ସୁବ୍‌କ୍‌ବର୍ ପର୍‍ଚାର୍ କ୍‌ର୍‌ତିରିଲାର୍ ଶୁଣି, ସେମ୍‍ନ୍ ଅନ୍‌କ୍‌ରି କଇଲାଇ।


ପବିତର୍ ଆତ୍ମା ମକେ ଜାଗ୍‌ରତ୍ କ୍‍ରି ଦ୍‌ଇଆଚେ ଯେ ସ୍‌ବୁ ସ୍‌ହରେ ସ୍‌ହରେ ମୁଇ ର୍‌ଇନ୍ଦ୍ ଆର୍ ଦୁକ୍‍କ୍‍ଷ୍ଟ ବଗିନ୍ଦ୍।


ସେ ଅମାର୍ ଲ୍‌ଗେ ଆସିକ୍‍ରି ପାଉଲାର୍ ଅଟାଇ ବାନ୍ଦି ଅଇରିଲା ବେଲ୍‌ଟ୍ ଦ୍‍ର୍‍ଲା, ଆର୍ ପାଉଲ୍ ନିଜେ ଆତେ ଗଡେ ବାନ୍ଦିକ୍‌ରି କଇଲାଇ, “ପବିତର୍ ଆତ୍ମା ମକେ ଜାଣାମ୍‌ଲି, ଇ ଅଟାଇ ବାନ୍ଦିରିଲା ବେଲ୍‌ଟ୍ ଯିରୁଶାଲମ୍‌ ସ୍‌ହରେ ବାସା କ୍‌ର୍‌ତାଲକ୍ ଯିହୁଦିମ୍‍ନ୍ ଅନ୍‌କ୍‌ରି ବାନ୍ଦି ଯିହୁଦି ଚାଡି ବିନ୍‍ଜାତି ଲକ୍‌ମ୍‌ନ୍‌କାର୍‌ ଆତେ ସ୍‌ହରି ଦେତି।”


ଆରେକ୍‌ ଇ ବିଷୟେ ସେମ୍‌ନ୍‌ ନିଜାର୍ ନିଜାର୍ ବିତ୍‌ରେ ବାଗ୍ ବାଗ୍ ଅଇଲି, ସେମ୍‍ନ୍ ଜାତା ଆଗ୍‍ତୁ ପାଉଲ୍ ଗଟେକ୍ କ୍‌ତା କଇଲା, “ଯିଶାଇୟ ବବିଶତ୍ କ୍‌ତା କ୍‌ଉତାଲକ୍ ଆଗେ ଦାଦିବାବୁମ୍‌ନ୍‌କେ ପବିତର୍ ଆତ୍ମାଇ ହୁରା ଅଇକ୍‌ରି କ୍‌ଇରିଲା।


ନାଇ ସେନ୍‍କ୍‌ରି କ୍‌ବେ ହେଁ ନଇ, ମର୍ କ୍‌ଉତାର୍ ଅର୍ତ ଅଇଲି, ଜୁଇସ୍‌ବୁ ଲକ୍‍ମ୍‍ନ୍ ମୁର୍‌ତିଲ୍‌ଗେ ହୁଜା କ୍‌ରୁଲାଇ, ସେସ୍‌ବୁ ଇଶ୍ଵରାର୍ ଲ୍‌ଗେ ନାଇ ମ୍‌ତର୍ ସେରି ବୁତ୍‌ଆତ୍ମାର୍ ନାଉଁଏ ଦେମ୍‌ଲାଇ। ବୁତ୍‌ଆତ୍ମାର୍ ସ୍‌ଙ୍ଗ୍ ତୁମାର୍ କାଇ ହେଁ ମିଳାମିସା ନ୍‌ଉଅ ବ୍‌ଲି ମୁଇ ମ୍‌ନ୍‌କ୍‌ରୁଲେ।


ଜ୍‌ନ୍‌କ୍‌ରି ତୁମାର୍ ବିତ୍‌ରେ ବାଗ୍ ବାଗ୍ ଅଉଆସ୍ ସେରି ବ୍‍ଲ୍‌କ୍‍ତା କାଇତାକ୍ କେ ବ୍‍ଲ୍ ବ୍‌ଲି ସେରି ଜାଣା ହ୍‌ଳେଦ୍।


ମ୍‌ତର୍ ଇସ୍‌ବୁ ସେ ଗଟେକ୍ ପବିତର୍ ଆତ୍ମା ହ୍‌କା କ୍‍ରି ର୍‌ଇଦ୍, କାଇତାକ୍ ସେ ତାର୍ ନିଜାର୍ ଇଚାହର୍ ଜାକେ ଜୁଇରି ମ୍‍ନ୍‍କ୍‌ରେଦ୍ ସେମ୍‌ନ୍‌କେ ସେ ଦାନ୍ ଦ୍‌ଇଦ୍।


ମ୍‌ତର୍ ଇଶ୍ଵର୍ ତାର୍ ଆତ୍ମାର୍ ସ୍‌ଙ୍ଗ୍ ଇ ଲୁକ୍‌ଲା ବିଷୟ୍ ଅମୁକ୍ ଜାଣାଇ ଆଚେ, ସେ ପବିତର୍ ଆତ୍ମା ଇଶ୍ଵରାର୍ ମ୍‌ନ୍ ବିତ୍‌ରାର୍ ଲୁକିରିଲା କ୍‌ତା ବ୍‌ଲ୍‌କ୍‍ରି ଜାଣେ।


ମ୍‌ତର୍ ଜ୍‌ନ୍‌କ୍‌ରି ସାହ୍ ହବାକେ ବୁଲ୍‌କାଇଲି କ୍‌ଡେବ୍‌ଳ୍ ସେନ୍‍କ୍‌ରି ତୁମିମ୍‍ନ୍ ଅଉଆସ୍, ଆର୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟର୍ ସ୍‌ତ୍ ଆର୍ ପବିତର୍‌ ତ୍‌ଇହ୍‌ଣି ଦୁରିକେ ଯାହାସ୍ ବ୍‌ଲି ମକେ ଡିର୍ ଲାଗୁଲି।


ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଗ୍‍ଗାଳାର୍ ମୁଣ୍ଡ୍, ଇରିସ୍‌ବୁ ତାର୍ ହାଇଁ ଗ୍‍ଗାଳାର୍ ସ୍‌ବୁ ଜିନିଷ୍ ଜ୍‌ତୁନ୍ ସ୍‌ଙ୍ଗ୍ ଗଟେକ୍ ତ୍‌ଇ ମିସି ଆଚେ, ସେତାର୍‍ଗିନେ ଇଶ୍ଵର୍ ଜ୍‌ନ୍‌କ୍‌ରି ଇଚା କ୍‌ଲେକ୍ ସେନ୍‍କ୍‌ରି ବାଡେଦ୍, କ୍‌ବେ ହେଁ କେ ତୁମୁକ୍ କାବା କ୍‍ରି ସ୍‌ର୍‌ଗ୍ ଦୂତ୍‌ମ୍‌ନ୍‌କେ ହୁଜା କ୍‌ରୁକେ କ୍‌ଇନ୍‌କେରେ। ଅନ୍‌କାର୍ ଲକ୍ ଦ୍‌ର୍‌ଶନ୍‌ ଦ୍‍କ୍‌ତି, ଜୁଇରି ସେମ୍‌ନ୍‌କେ ମୁର୍‌କ ବ୍‌ଡ୍‌ହାଣିଆ କ୍‍ରେଦ୍, କାଇତାକ୍ ଇ ଜ୍‍ଗତାର୍ ମାନାଇ କ୍‌ଲାହର୍ ତାକ୍‌ର୍ ଚିନ୍‍ତା। ସେମ୍‍ନ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟକେ ଚାଡି ଦ୍‌ଇଆତ୍‌ତି।


ମ୍‍ତର୍ ଦୁଷ୍ଟ ଲକ୍‍ମ୍‍ନ୍ ଆର୍ ଟକ୍‍ତା ଲକ୍‍ମ୍‍ନ୍ ବିନ୍‌ସ୍‌ବୁ ଲକ୍‌ମ୍‍ନ୍‌କେ ଟକ୍‌ତି, ଆର୍ ହ୍‌ଚେ ସେମ୍‍ନ୍ ନିଜେ ଟକି ଅଇକ୍‌ରି ନ୍‍ଷ୍ଟ୍‌ ଅଉତି।


ଆର୍ ସ୍‌ତ୍‌ ବାକ୍ଯକେ ବିରଦ୍ କ୍‍ରି, ସେମ୍‍ନ୍ ମ୍‌ନେ ତିଆର୍ କ୍‍ଲା ଗଫ ଶୁଣୁକେ ଇଚାକ୍‌ର୍‌ତି।


ଅ‍ନ୍‌କା ଗ୍ଯାନ୍ ଇଶ୍ଵରାର୍ ତ୍ଇହ୍‍ଣି ଆସିନ୍‌କେରେ, ମ୍‍ତର୍ ଇ ଗ୍ଯାନ୍ ଜଗତେ ହ୍‍ଣି ଆସେଦ୍, ଇରି ପବିତର୍‌ ନଇ, ଇରି ଶଇତାନାର୍ ତ୍ଇହ୍‍ଣି ଆସିଆଚେ।


ଜଗତ୍‍ ଆରମ୍ ଅଉତା ଆଗେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବାଚିଅଇରିଲା, ମ୍‌ତର୍ ଇ ସେସ୍‌ବ୍‌ଳ୍ ତୁମାର୍ ହାଇଁ ସେ ଜଗତେ ଜାଣାଇ ଅଇଲା।


ମ୍‌ତର୍ ଆଗ୍‍ତୁ ଜ୍‌ନ୍‌କ୍‌ରି କି ଇସ୍ରାଏଲ୍ ଲକ୍‌ମ୍‌ନ୍‌କାର୍‌ ଲ୍‌ଗେ ମିଚ୍ ବବିଶତ୍ କ୍‌ତା କ୍‌ଉତା ଲକ୍‌ମ୍‌ନ୍‌ ବାରାଇ ରିଲାଇ, ଟିକ୍ ସେନ୍‍କ୍‌ରି ତୁମାର୍ ବିତ୍‌ରେ ହେଁ ମିଚ୍ ଶିକ୍ୟା ଦେତାଲକ୍ ବାରାଉତି, ସେମ୍‌ନ୍ ନ୍‌ଷ୍ଟକ୍‌ର୍‌ତା ମିଚ୍ ଶିକ୍ଯାମ୍‌ନ୍ ଦେତି ଆର୍ ଜୁଇ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ସେମ୍‌ନ୍‌କେ ପାପେହ୍‌ଣି ମୁକ୍‌ତି କ୍‌ଲାଆଚେ ତାକେ ସେମ୍‌ନ୍ ନ୍‌ଚତି। ସେତାର୍‍ଗିନେ ଉଲ୍‌ସ୍‌ତେ ସେମ୍‌ନ୍ ନ୍‌ଷ୍ଟ ଅଉତି।


ହ୍‌ର୍‌ତୁ ତୁମିମ୍‍ନ୍ ଜାଣ୍‌ତାର୍ ଦ୍‌ର୍‌କାର୍, ଯେ ସ୍‌ରାସ୍‌ରି ଦିନ୍ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆସ୍‌ତା ଆଗ୍‍ତୁ ତୁମି ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଆର୍ ତରେକ୍ ଆସେଦ୍ ବ୍‌ଲି ବିଶ୍ବାସ୍ କ୍‍ରୁଲାସ୍ ଲାଗି କ୍‍ତେକ୍ ଲକ୍‍ମ୍‍ନ୍ ତୁମୁକେ ଇନସ୍ତା କ୍‌ର୍‌ତି। କାଇତାକ୍ ନିଜାର୍ ନିଜାର୍ ସ୍‌ର୍‌ଦା ଦେତା କ୍‌ରାପ୍‌କାମେ ଅବିଆସ୍ ଆତ୍‍ତି।


ଏ ମର୍ ଲାଡାର୍ ହିଲାମ୍‌ନ୍, ଅବେ ସେଷ୍‌‌କାଳ୍ ଆସି ହଚ୍‌ଲିବେ, ତୁମି ଜ୍‌ନ୍‌କ୍‌ରି ଶୁଣି ରିଲାସ୍, ଖ୍ରୀଷ୍ଟର୍ ଶ୍‍ତ୍‍ରୁମ୍‌ନ୍‌ ଆସୁଲାଇ, ଅବେ ସେନ୍‍କ୍‌ରି ବେସିଲକ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବିରଦି ଦ୍‍କାଇ ଅଇଲାଇନି ଇତାର୍‌ ଗିନେ ଅମି ଜାଣୁ ହାରୁଲୁ ଯେ ସ୍‌ତ୍‌କ୍‌ରି ସେଷ୍‌‌କାଳ୍ ଆସି ହଚ୍‌ଲିବେ।


ମ୍‍ତର୍ ଅମିସ୍‌ବୁ ଇଶ୍ଵରାର୍ ହିଲା, ସେତାକ୍ ଇଶ୍ଵର୍‍କେ ଜାଣିରିଲା ଲକ୍ ଅମାର୍ କ୍‌ତା ଶୁଣେଦ୍। ଜୁଇଲ୍‌କ୍ ଇଶ୍ଵରାର୍ ନାଇ, ସେ ଅମାର୍ କ୍‌ତାଶୁଣି ନ୍‌କେରେ। ଅବେ ସେନ୍‍କ୍‌ରି ଅମି ସ୍‌ତ୍ ଆତ୍ମା ଆର୍ ଲକ୍‍ମ୍‌ନ୍‍କେ ବୁଲ୍‌ କ୍ଉତା ଆତ୍ମାକେ ଚିନୁ ହାରୁମା।


ହ୍‌ଟାଇଲା ଚେଲାମ୍‌ନ୍ ତୁମୁକ୍ କଇରିଲାଇ, “ସ୍‌ରାସ୍‌ରି ବ୍‌ଳ୍ ମାପ୍‌ରୁ ଯୀଶୁ ଆସ୍‌ତା ଆଗେ କ୍‍ତେକ୍ ମାପ୍‌ରୁ ଆର୍ ତାର୍ ଲକ୍‌ମ୍‍ନ୍‌କେ ଇନସ୍‌ତା କ୍‌ତା କ୍‌ଉତି।” ଇ ଲକ୍‌ମ୍‌ନ୍‌କାର୍‌ ଜୀବନ୍ ତାକାର୍ ନିଜାର୍ କ୍‍ରାପ୍ ଇଚା ଅଦିନେ ଆଚେ।


କାଇତାକ୍ କ୍‍ତେକ୍ ମାପ୍‌ରୁକେ ନ୍‌ମାନ୍ତା ଲକ୍‌ ତୁମାର୍ ବିତ୍‌ରେ ନ୍‌ଜାଣ୍‌ତେ ଆସି ଅମାର୍ ଲ୍‌ଗେ ବୁଲ୍ ଶିକ୍ୟା ଦେତି। ଇରି ସେ ଲକ୍‍ମ୍‍ନ୍ ଜାର୍ ବିଷୟେ ଇଶ୍ୱର୍‌ ବେଶି ବ୍‌ର୍ଷ ଆଗେ ଦ୍‌ର୍‌ମ୍ ଶାସ୍‌ତର୍ ଲ୍‌ଗେ ଏମ୍‌ନ୍‌କେ ଡ୍‌ଣ୍ତ୍ ଦ୍‌ଇନ୍ଦ୍ ବ୍‌ଲି ଜାଣାଇରିଲା। ସେମ୍‌ନ୍ ଇଶ୍ୱରାର୍‌ ଦୟା ବିଷୟେ ଅମାର୍ ପର୍‌ଚାର୍‌କେ ବାଦ୍‌ଲାଇ କ୍‍ରି ତାକାର୍ ଦାରିକାମାର୍ ଅବିଆଶାର୍ ଗିନେ ବାହାନା କ୍‌ର୍‌ତି ରିଲାଇ। ଆର୍ ସେମ୍‌ନ୍ ଅମାର୍ ଗଟେକ୍ ମ୍‌ତର୍ ଗୁରୁ ଆର୍ ମାପ୍‌ରୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟକେ ନ୍‌ମାନ୍‌ଲାଇ।


ଦୁଇ ଲ୍‌ମବ୍‌ର୍ ପଶୁ ହୁର୍‌ତିବିର୍ ଲକ୍‌କେ ଚାନିଆକାମ୍‍ ଦ୍‍କାଇ ବ୍‌କୁଆ ବ୍‌ନାଇଦ୍ ସେ ଜୁଇ ଶ୍‌କ୍‌ତି ହାଇରିଲା ତାର୍‌ସ୍‍ଙ୍ଗ୍‍ ସେ ହ୍‌ର୍‌ତୁ ପଶୁକେ ଉଦାର୍‌ କ୍‌ରୁକେ ସେ ଇ ସ୍‌ବୁ ଚାନିଆକାମ୍‌କ୍‌ଲି। ଦୁଇ ଲ୍‌ମବ୍‌ର୍ ପଶୁ ହ୍‌ର୍‌ତୁ ପଶୁକେ ସ୍‌ନ୍‌ମାନ୍ ଦେମ୍‌କେ ହୁର୍‌ତିବିର୍ ଲକ୍‌ମ୍‍ନ୍‌କେ ଗଟେକ୍ ମୁର୍‌ତି ତିଆର୍ କ୍‌ର୍‌ତାର୍ ହାଇଁ ଆଦେଶ୍ ଦିଲା। ଇ ପଶୁ କ୍‌ଣ୍ତାଇ ମାଡ୍ କାଇ ହେଁ ମ୍‌ରି ନ୍‌ରିଲା।


ସେମ୍‌ନ୍ ବୁତ୍‌ଆତ୍ମା ଆର୍ ସେମ୍‌ନ୍‌କାର୍ ଚାନିଆକାମ୍‍ କ୍‌ର୍‌ତାର୍ ଶ୍‌କ୍‌ତି ରିଲି। ସେମ୍‌ନ୍ ସ୍‌ବ୍‌କେ ଶ୍‌କ୍‌ତିଶାଳି ଇଶ୍ଵରାର୍ ବ୍‌ଡ୍ ଦିନାର୍ ଜୁଜ୍ ହାଇଁ ହୁର୍‌ତିବିର୍ ସ୍‌ବୁ ର୍‌ଜାମ୍‌ନ୍‌କେ ଗଟେତ୍ଇ କ୍‌ର୍‌ତା ହାଇଁ ସେମ୍‌ନ୍‌କାର୍ ଲ୍‌ଗେ ଜାତି।


ସେ ଦୂତ୍ ବେଲ୍‌କି ଅଇକ୍‌ରି କଇଲା “ଆରିଜାଇ ଆଚେ! ବ୍‌ଡ୍ ସ୍‌ହର୍‌ ବାବିଲ ଅବେ ଆରିଜାଇ ଆଚେ। ଆଜି ସ୍‌ବୁ ପର୍‌କାର୍ ବୁତ୍‌ଆତ୍ମା ସେତି ବାସା କ୍‌ରୁକେ ଜାତି ଆର୍ କ୍‍ରାପ୍ ଆର୍ ଗୁର୍‌ନା କ୍‌ର୍‌ତା ଚେଡେ ମ୍‌ନ୍‌କାର୍ ଗୁଡା ହର୍ ଅଇଦ୍।


ତର୍‍ଲ୍‌ଗେ କୁପି ଉଜାଳ୍ କ୍‌ବେ ଲାଗି ନ୍‌କେରେ, ଆରେକ୍‌ ବ୍‌ର କ୍‌ନ୍ଯାର୍ ସ୍‌ର୍‌ଦା ସ୍‌ବଦ୍‌ କ୍‌ବେ ଶୁଣାନ୍‌ଯାଇ, କାଇତାକ୍ ତର୍ ବେପାରିମ୍‌ନ୍ ହୁରୁତିବିର୍ ବେସିବ୍‍ଡ୍ ଲକ୍ ରିଲାଇ। ସ୍‌ବୁ ଦେଶାର୍ ଲକ୍ ତର୍ ମ୍‌ୟା ଜାଦୁ ତ୍‌ଇ ବାଟ୍‌ବାଣା ଅଇ ଜାଇରିଲାଇ।”


ମ୍‌ତର୍ ସେ ପଶୁ ବନ୍ଦି ଅଇଲି ଆର୍ ମିଚ୍ ବବିସତ୍ କ୍ଉତାଲକ୍ ହେଁ ତାର୍‌ସ୍‍ଙ୍ଗ୍‍ ବନ୍ଦି ଅଇଲା। ଇ ମିଚ୍‌ ବବିସତ୍ କ୍ଉତାଲକ୍ ସେ ପଶୁର୍ ହାଇଁ ବେସି ଚାନିଆଅଉତା କାମ୍‍କ୍‍ରି ଇତାର୍ ଦ୍ବାରା ପଶୁର୍ ଚିନ୍ ଗଦାଇ ଅଇରିଲା ଲକ୍‌ମ୍‍ନ୍‌କେ ଆର୍ ତାର୍ ମୁର୍‌ତି ହୁଜା କ୍‌ର୍‌ତା ଲକ୍‌ମ୍‍ନ୍‌କେ ବାଟ୍ ବାଣାକ୍‌ରି ରିଲା ସେ ଦୁଇଲକେ ଜୀବନ୍ ଜୀବନ୍ ଲାଗ୍‌ତା ଗ୍‌ନ୍ଦକ୍ ଜୟ୍‌ଲ୍‌ଗେ ହିଙ୍ଗ୍‌ଲାଇ।


“ଯାର୍ ଶୁଣ୍‌ତାର୍ ହାଇଁ କାନ୍ ଆଚେ ମ୍‌ଣ୍ତଳିମ୍‌ନ୍‌କେ ଆତ୍ମା କ୍ଉତା କ୍‌ତା ଶୁଣ୍‌ତା ଦ୍‌ର୍‌କାର୍।” ଜୁଇ ଲକ୍‍ମ୍‍ନ୍ କ୍‍ରାପ୍ କାମ୍‌କେ ଆରାଇକ୍‌ରି ଜିତି ଆଚ୍‌ତି ସେମ୍‌ନ୍ ଆର୍‌ଗଟ୍ ମ୍‌ର୍‌ନାର୍ ଡ୍‌ଣ୍ଡେ ହ୍‌ଣି ଉଦାର୍‌ ହାଉତି।


“ଯାର୍ ଶୁଣ୍‌ତାର୍ ହାଇଁ କାନ୍ ଆଚେ ମ୍‌ଣ୍ତଳିମ୍‌ନ୍‌କେ ଆତ୍ମା କ୍‌ଉତା କ୍‌ତା ଶୁଣ୍‌ତା ଦ୍‌ର୍‌କାର୍।” ଜୁଇ ଲକ୍ କ୍‍ରାପ୍ କାମ୍ ଆରାଇକ୍‌ରି ଜିତେଦ୍ ତାକେ ଲୁକିରିଲା ସ୍‌ର୍‌ଗାର୍ କାଦି ମାନା ଦ୍‌ଇନ୍ଦ୍, ଆର୍ ଜୁଇ ନ୍‌ଉଆ ନାଉଁ, ହାଉତା ଲକ୍ ଚାଡି କେ ହେଁ ଜାଣିନ୍‌କେର୍‌ତି ଅନ୍‌କାର୍ ଗଟେକ୍ ଦବ୍ ଟେଡା ଲ୍‌ଗେ ଲେକିକ୍‌ରି ଦ୍‌ଇନ୍ଦ୍।


ଯାର୍ ଶୁଣ୍‌ତାର୍ ହାଇଁ କାନ୍ ଆଚେ ମ୍‌ଣ୍ତଳିମ୍‌ନ୍‌କେ ଆତ୍ମା କ୍‌ଉତା କ୍‌ତା ଶୁଣ୍‌ତା ଦ୍‌ର୍‌କାର୍।”


“ଯାର୍ ଶୁଣ୍‌ତାର୍ ହାଇଁ କାନ୍ ଆଚେ ମ୍‌ଣ୍ତଳିମ୍‌ନ୍‌କେ ଆତ୍ମା କ୍‌ଉତା କ୍‌ତା ଶୁଣ୍‌ତା ଦ୍‌ର୍‌କାର୍।” ଜୁଇଲକ୍ କ୍‍ରାପ୍ କାମ୍‌କେ ଆରାଇକ୍‌ରି ଜିତେଦ୍, ତାକେ ଅମି ଇଶ୍ଵରାର୍ ସ୍‌ର୍‌ଗେ ରିଲା ଜୀବନ୍ ଦେତା ଗ୍‌ଚାର୍ ହ୍‍ଳ୍ କାମ୍‌କେ ଦେମ୍‍ନ୍ଦ୍।


ସେଡେବ୍‌ଳ୍ ଶଇତାନ୍ ଯେ କି ସେମ୍‌ନ୍‌କେ ବାଟ୍ ବୁଲ୍‌କାଇ ରିଲା, ସେ ପଶୁ ଆର୍ ମିଚ୍ ବବିସ୍‌ତ୍ କ୍‌ତା କ୍ଉତା ଲକାର୍ ସ୍‌ଙ୍ଗ୍ ଲାଗ୍‌ତା ଗନ୍ଦକାର୍ ଜୟ୍ ଗାଡ୍ ବିତ୍‌ରେ ହିଙ୍ଗାଅଇଲି। ସେମ୍‌ନ୍ ସେତି ଦିନ୍‍ରାତି ସ୍‌ବୁବ୍‌ଳାର୍ ହାଇଁ ଡ୍‌ଣ୍ଡ୍ ହାଉତି।


ସେ ହୁର୍‌ତିବିର୍ ଚାରିକନ୍ ବାଟ୍ ଜାଇ ସ୍‌ବୁ ଦେଶ୍‌ମ୍‌ନ୍‌କେ ବୁଲ୍‌କାଇଦ୍, ଆର୍ ସେ ସ୍‌ମ୍‌ନ୍ଦୁରାର୍ ବାଲି ଗ୍‌ଣିନଅଇଲା ହର୍ ଇଶ୍ଵରାର୍ ଶ୍‍ତ୍‍ରୁ ଦେଶ୍ ସ୍‌ବୁ ଗୋଗ୍‌ ଆର୍ ମାଗଗ୍, ଗଟେତ୍ଇ ରୁଣ୍ଡି ଯୁଜ୍ କ୍‌ରୁକେ ବାର୍‌ତି।


“ଯାର୍ ଶୁଣ୍‌ତାର୍ ହାଇଁ କାନ୍ ଆଚେ ମ୍‌ଣ୍ତଳିମ୍‌ନ୍‌କେ ଆତ୍ମା କ୍ଉତା କ୍‌ତା ଶୁଣ୍‌ତା ଦ୍‌ର୍‌କାର୍।”


“ଯାର୍ ଶୁଣ୍‌ତାର୍ ହାଇଁ କାନ୍ ଆଚେ ମ୍‌ଣ୍ତଳିମ୍‌ନ୍‌କେ ଆତ୍ମା କ୍ଉତା କ୍‌ତା ଶୁଣ୍‌ତା ଦ୍‌ର୍‌କାର୍।”


“ଯାର୍ ଶୁଣ୍‌ତାର୍ ହାଇଁ କାନ୍ ଆଚେ ମ୍‌ଣ୍ତଳିମ୍‌ନ୍‌କେ ଆତ୍ମା କ୍ଉତା କ୍‌ତା ଶୁଣ୍‌ତା ଦ୍‌ର୍‌କାର୍।”


ହୁର୍‌ତିବିର୍ ଜୁଇ ଅଗୁଡ୍‌ଲା ଲକ୍ ଇ ବ୍‌ଡ୍ ମ୍‌ର୍‌ଡି ତ୍‌ଇହ୍‌ଣି ମ୍‌ରି ନ୍‌ରିଲାଇ, ଅଇଲେକ୍ ହେଁ ସେମ୍‌ନ୍‌କାର୍ ମ୍‌ନ୍ ଆର୍ ଜୀବନ୍ ବାଦ୍‌ଲାଇ ନ୍‌କେର୍‌ତି। ସେମ୍‌ନ୍ ତାକାର୍ ଆତେ ତିଆର୍ କ୍‍ଲା କ୍‌ରାପ୍‌କାମେ ହ୍‌ଣି ହେଁ ନିଜ୍‍କେ ବାଦ୍‌ଲାଇ ନ୍‌କେଲାଇ ସେମ୍‌ନ୍ ବୁତ୍‌ଆତ୍ମାକେ ହୁଜା କ୍‌ଲାଇ ଆର୍ ସନା, ରୁହା, ହିତୁଳ୍, ଟେଡା, କାଟେ ତିଆର୍ ଅଇରିଲା, ଦ୍‌କୁ ନ୍‌ହାର୍‌ତା, ଶୁଣୁ ନ୍‌ହାର୍‌ତା କି ଚାଲାବୁଲା କ୍‍ରି ନ୍‌କେର୍‌ତା ମୁର୍‌ତି ହୁଜା କ୍‌ରୁକେ ବ୍‌ନ୍ଦ୍ ନ୍‌କେଲାଇ।


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan