୧ ତିମତି 4:1 - ବ୍ଡ଼୍ ହ୍ର୍ଜା ବାଇବଲ1 ପବିତର୍ ଆତ୍ମା ସ୍ବୁ ବ୍ଲ୍କ୍ରି କଇଆଚେ ଯେ, ସ୍ରାସ୍ରି ଦିନ୍ କ୍ତେକ୍ ଲକ୍ ମିଚ୍ ଶିକ୍ଯାକେ ବିଶ୍ବାସ୍ କ୍ର୍ତି, ସେମ୍ନ୍ କ୍ରାପ୍ ଆତ୍ମାଇହ୍ଣି ଶିକ୍ୟା ହାଉତି, ଆର୍ ବୁତ୍ଆତ୍ମାର୍ ତ୍ଇହ୍ଣି ଆସିରିଲା ମିଚ୍ ଶିକ୍ଯାକେ ବିଶ୍ବାସ୍ କ୍ର୍ତି, ଆର୍ ମ୍ଣ୍ତଳିର୍ ଶିକ୍ଯାକେ ବିଶ୍ବାସ୍ ନ୍କେର୍ତି। Faic an caibideilସଃର୍ଗାର୍ ବାଟ୍ ନଃଉଁଆ ନିଅମ୍1 ସେସ୍କାଳେ କଃତେକ୍ ଲକ୍ ମିଚୁଆ ଗୁରୁମଃନାର୍ କଃତାୟ୍ ହଃଳି ବିସ୍ୱାସ୍ ଚାଡ୍ତି ଟକ୍ଗୁରୁ ମଃନାର୍ ବିସ୍ୱାସ୍ କଃର୍ତିରିଲା ହାହ୍ ଆତ୍ମାର୍ ବିସ୍ୱାସେ ଜାତି ଆର୍ ଜଃତ୍କଃତ୍ ଅଃଉତି । Faic an caibideil |
କ୍ତେକ୍ ଏପିକୂରୀୟ ଆର୍ ସ୍ତୋୟିକ୍ ଶିକ୍ୟା ଗୁରୁ ମ୍ନ୍କାର୍ ସ୍ଙ୍ଗ୍ ଟେକାଟେକି ଅଇଲାଇ, ସେମ୍ନ୍କାର୍ ବିତ୍ରେ କ୍ତେକ୍ ଲକ୍ କଇଲାଇ, “ଏ ଗଟେକ୍ ବୁଦି ନ୍ରିଲା ବ୍ୟା, କାଇରି କ୍ମ୍କେ ମ୍ନ୍ ନ୍କେରୁଲା କି?” କ୍ତେକ୍ ଲକ୍ମ୍ନ୍ କଇଲାଇ ସେ ନ୍ଜାଣ୍ତା ଦେବ୍ତାମ୍ନ୍କାର୍ ପର୍ଚାର୍ କ୍ର୍ତାଲକ୍ ହର୍ ଜାଣା ହ୍ଳୁଲା, ଯୀଶୁ ମରିକ୍ରି ଜିଇ ଉଟ୍ଲା ବିଷୟାର୍ ସୁବ୍କ୍ବର୍ ପର୍ଚାର୍ କ୍ର୍ତିରିଲାର୍ ଶୁଣି, ସେମ୍ନ୍ ଅନ୍କ୍ରି କଇଲାଇ।
ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଗ୍ଗାଳାର୍ ମୁଣ୍ଡ୍, ଇରିସ୍ବୁ ତାର୍ ହାଇଁ ଗ୍ଗାଳାର୍ ସ୍ବୁ ଜିନିଷ୍ ଜ୍ତୁନ୍ ସ୍ଙ୍ଗ୍ ଗଟେକ୍ ତ୍ଇ ମିସି ଆଚେ, ସେତାର୍ଗିନେ ଇଶ୍ଵର୍ ଜ୍ନ୍କ୍ରି ଇଚା କ୍ଲେକ୍ ସେନ୍କ୍ରି ବାଡେଦ୍, କ୍ବେ ହେଁ କେ ତୁମୁକ୍ କାବା କ୍ରି ସ୍ର୍ଗ୍ ଦୂତ୍ମ୍ନ୍କେ ହୁଜା କ୍ରୁକେ କ୍ଇନ୍କେରେ। ଅନ୍କାର୍ ଲକ୍ ଦ୍ର୍ଶନ୍ ଦ୍କ୍ତି, ଜୁଇରି ସେମ୍ନ୍କେ ମୁର୍କ ବ୍ଡ୍ହାଣିଆ କ୍ରେଦ୍, କାଇତାକ୍ ଇ ଜ୍ଗତାର୍ ମାନାଇ କ୍ଲାହର୍ ତାକ୍ର୍ ଚିନ୍ତା। ସେମ୍ନ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟକେ ଚାଡି ଦ୍ଇଆତ୍ତି।
ମ୍ତର୍ ଆଗ୍ତୁ ଜ୍ନ୍କ୍ରି କି ଇସ୍ରାଏଲ୍ ଲକ୍ମ୍ନ୍କାର୍ ଲ୍ଗେ ମିଚ୍ ବବିଶତ୍ କ୍ତା କ୍ଉତା ଲକ୍ମ୍ନ୍ ବାରାଇ ରିଲାଇ, ଟିକ୍ ସେନ୍କ୍ରି ତୁମାର୍ ବିତ୍ରେ ହେଁ ମିଚ୍ ଶିକ୍ୟା ଦେତାଲକ୍ ବାରାଉତି, ସେମ୍ନ୍ ନ୍ଷ୍ଟକ୍ର୍ତା ମିଚ୍ ଶିକ୍ଯାମ୍ନ୍ ଦେତି ଆର୍ ଜୁଇ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ସେମ୍ନ୍କେ ପାପେହ୍ଣି ମୁକ୍ତି କ୍ଲାଆଚେ ତାକେ ସେମ୍ନ୍ ନ୍ଚତି। ସେତାର୍ଗିନେ ଉଲ୍ସ୍ତେ ସେମ୍ନ୍ ନ୍ଷ୍ଟ ଅଉତି।
କାଇତାକ୍ କ୍ତେକ୍ ମାପ୍ରୁକେ ନ୍ମାନ୍ତା ଲକ୍ ତୁମାର୍ ବିତ୍ରେ ନ୍ଜାଣ୍ତେ ଆସି ଅମାର୍ ଲ୍ଗେ ବୁଲ୍ ଶିକ୍ୟା ଦେତି। ଇରି ସେ ଲକ୍ମ୍ନ୍ ଜାର୍ ବିଷୟେ ଇଶ୍ୱର୍ ବେଶି ବ୍ର୍ଷ ଆଗେ ଦ୍ର୍ମ୍ ଶାସ୍ତର୍ ଲ୍ଗେ ଏମ୍ନ୍କେ ଡ୍ଣ୍ତ୍ ଦ୍ଇନ୍ଦ୍ ବ୍ଲି ଜାଣାଇରିଲା। ସେମ୍ନ୍ ଇଶ୍ୱରାର୍ ଦୟା ବିଷୟେ ଅମାର୍ ପର୍ଚାର୍କେ ବାଦ୍ଲାଇ କ୍ରି ତାକାର୍ ଦାରିକାମାର୍ ଅବିଆଶାର୍ ଗିନେ ବାହାନା କ୍ର୍ତି ରିଲାଇ। ଆର୍ ସେମ୍ନ୍ ଅମାର୍ ଗଟେକ୍ ମ୍ତର୍ ଗୁରୁ ଆର୍ ମାପ୍ରୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟକେ ନ୍ମାନ୍ଲାଇ।
ଦୁଇ ଲ୍ମବ୍ର୍ ପଶୁ ହୁର୍ତିବିର୍ ଲକ୍କେ ଚାନିଆକାମ୍ ଦ୍କାଇ ବ୍କୁଆ ବ୍ନାଇଦ୍ ସେ ଜୁଇ ଶ୍କ୍ତି ହାଇରିଲା ତାର୍ସ୍ଙ୍ଗ୍ ସେ ହ୍ର୍ତୁ ପଶୁକେ ଉଦାର୍ କ୍ରୁକେ ସେ ଇ ସ୍ବୁ ଚାନିଆକାମ୍କ୍ଲି। ଦୁଇ ଲ୍ମବ୍ର୍ ପଶୁ ହ୍ର୍ତୁ ପଶୁକେ ସ୍ନ୍ମାନ୍ ଦେମ୍କେ ହୁର୍ତିବିର୍ ଲକ୍ମ୍ନ୍କେ ଗଟେକ୍ ମୁର୍ତି ତିଆର୍ କ୍ର୍ତାର୍ ହାଇଁ ଆଦେଶ୍ ଦିଲା। ଇ ପଶୁ କ୍ଣ୍ତାଇ ମାଡ୍ କାଇ ହେଁ ମ୍ରି ନ୍ରିଲା।
ମ୍ତର୍ ସେ ପଶୁ ବନ୍ଦି ଅଇଲି ଆର୍ ମିଚ୍ ବବିସତ୍ କ୍ଉତାଲକ୍ ହେଁ ତାର୍ସ୍ଙ୍ଗ୍ ବନ୍ଦି ଅଇଲା। ଇ ମିଚ୍ ବବିସତ୍ କ୍ଉତାଲକ୍ ସେ ପଶୁର୍ ହାଇଁ ବେସି ଚାନିଆଅଉତା କାମ୍କ୍ରି ଇତାର୍ ଦ୍ବାରା ପଶୁର୍ ଚିନ୍ ଗଦାଇ ଅଇରିଲା ଲକ୍ମ୍ନ୍କେ ଆର୍ ତାର୍ ମୁର୍ତି ହୁଜା କ୍ର୍ତା ଲକ୍ମ୍ନ୍କେ ବାଟ୍ ବାଣାକ୍ରି ରିଲା ସେ ଦୁଇଲକେ ଜୀବନ୍ ଜୀବନ୍ ଲାଗ୍ତା ଗ୍ନ୍ଦକ୍ ଜୟ୍ଲ୍ଗେ ହିଙ୍ଗ୍ଲାଇ।
ହୁର୍ତିବିର୍ ଜୁଇ ଅଗୁଡ୍ଲା ଲକ୍ ଇ ବ୍ଡ୍ ମ୍ର୍ଡି ତ୍ଇହ୍ଣି ମ୍ରି ନ୍ରିଲାଇ, ଅଇଲେକ୍ ହେଁ ସେମ୍ନ୍କାର୍ ମ୍ନ୍ ଆର୍ ଜୀବନ୍ ବାଦ୍ଲାଇ ନ୍କେର୍ତି। ସେମ୍ନ୍ ତାକାର୍ ଆତେ ତିଆର୍ କ୍ଲା କ୍ରାପ୍କାମେ ହ୍ଣି ହେଁ ନିଜ୍କେ ବାଦ୍ଲାଇ ନ୍କେଲାଇ ସେମ୍ନ୍ ବୁତ୍ଆତ୍ମାକେ ହୁଜା କ୍ଲାଇ ଆର୍ ସନା, ରୁହା, ହିତୁଳ୍, ଟେଡା, କାଟେ ତିଆର୍ ଅଇରିଲା, ଦ୍କୁ ନ୍ହାର୍ତା, ଶୁଣୁ ନ୍ହାର୍ତା କି ଚାଲାବୁଲା କ୍ରି ନ୍କେର୍ତା ମୁର୍ତି ହୁଜା କ୍ରୁକେ ବ୍ନ୍ଦ୍ ନ୍କେଲାଇ।