Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




مکاشفه 4:1 - کتاب مقدس به زبان بندری

1 بعد اَ ایی نگاه اُمکه و بیگین، یه درِ واز توو آسَمُنَ، و اُ صدای اَوِّلی، همو که مثه بُنگ شیپورَ و مِشنُتَ که وا مِه گَپ شَزَه، ایگو: «بُدو ایجا بالا، و مِه اُنچه که بعد اَ ایی بایه اِتفاک بِکِت بهت نِشُن اَدَم.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

هزارۀ نو

1 پس از آن نظر کردم و اینک پیش رویم دری گشوده در آسمان بود، و همان صدایِ چون بانگ شیپور که نخست بار با من سخن گفته بود، دیگر بار گفت: «بالا بیا، و من آنچه را بعد از این می‌باید واقع شود، بر تو خواهم نمود.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Persian Old Version

1 بعد از این دیدم که ناگاه دروازهای درآسمان باز شده است و آن آواز اول را که شنیده بودم که چون کرنا با من سخن میگفت، دیگرباره میگوید: «به اینجا صعود نما تا اموری را که بعد از این باید واقع شود به تو بنمایم.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

1 سپس، همان‌طور که نگاه می‌کردم، دیدم که در آسمان دروازه‌ای گشوده شد. آنگاه همان آوایی که قبلاً نیز شنیده بودم، به گوشم رسید؛ آن آوا که همچون صدای شیپوری نیرومند بود، به من گفت: «بالا بیا تا وقایع آینده را به تو نشان دهم.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید

1 پس از آن نگاه كردم و در آسمان دری گشاده دیدم و همان صدایی كه من در آغاز شنیده بودم، مانند شیپوری به من ‌گفت: «بالا بیا، من آنچه را كه باید بعد از این رُخ دهد به تو نشان خواهم داد.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

1 پس از آن نگاه کردم و در آسمان دری گشاده دیدم و همان صدایی که در آغاز شنیده بودم، صدایی مانند شیپور به من ‌گفت: «بالا بیا، و من آنچه را که باید بعدازاین رُخ دهد به تو نشان خواهم داد.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




مکاشفه 4:1
21 Iomraidhean Croise  

وختی عیسی تعمید ایگِه، تا اَ هُوو در هُند، درجا آسَمُنُ واز بو و اُ به روح خدا ایدی که به جسم یه کموتر زیر هُند و روی عیسی نِشت؛


وختی عیسی اَ هُوو در شَهُند همو موکَع ایدی که آسَمُنُ واز بودِن و روح خدا مثه یه کموتر روش فرود اَهُندِن.


وختی همۀ مردم تَمُنِشُ تعمید شُگِفت و عیسی هم تعمید ایگِفتَهُ و دعا شَکِه، آسَمُنُ واز بو.


وختی اُ روح حکیکت اَتات، شمائُو وا طَرَه تَمُن حکیکت راهبِری اَکُنت؛ به چه که اُ اَ طَرَه خوش گَپ نازَنت، بلکه اُچه که اَشنُوِه به زَبُن اَتارِه و اَ اُچه که اِتفاک شابِکِت، بهتُ اعلام اَکُنت.


توو اُ حال ایدی که آسَمُنُ واز بودِن و چیزی مثه یه سفره گَپ که اَ چارکُنج دولکونِن، وا طَرَه زمین زیر اَهُندِن.


استیفان ایگو: «بیگینی، اَدیدم که آسَمُنُ واز بودِن و پُس انسان به دَس راست خدا ووستادِن.»


توو روزِ خداوند، اَ روح خدا پُر بودُم و صدایی بلند مثه بُنگ شیپور اَ پشت سَرُم مِشنُت


اُغایه رو خو بَراُمگردُن تا بگینُم ایی چه صدایین که وا مِه گَپ اَزدِن؛ و وختی برگشتُم، هفت تا چراغدُنی که اَ طِلان اُمدی،


«پَ اُ چیزویی که اِتدیدِن، اُنچه که الان هَه و اُنچه بعد اَ ایی اِتفاک اَکِت، بنویس.


اُغایه اُشُ صدای بلندی اَ آسَمُن شُشنُت که بهشُ شَگُو: «بیِی ایجا بالا!» و اُشُ توو یه ابری به آسَمُن بالا رفتِن. و دشمنُنِشُ سِیل نگاشُ بودَن.


اُغایه معبد خدا توو آسَمُن واز بو؛ و صندوکِ عهد اُ میون معبدِش نَمایُن بو. بَرخ آسَمُن، صدای غُرّشت، اِستون و زمین جُنبِشتَه، و تگرگِ شدیدی ایزَه.


فرشتۀ هفتم تاس خو توو هوا ایرِخت و اَ اُ تختی که توو معبدَ صدای بلندی هُند که شَگُو: «تَمُن بو!»


اُغایه مِه اُمدی آسَمُن واز بودِن و بیگین، یه اسب سفیدیَ، یکی سوارشَ که وفادار و حک شَگن. اُ در عدالت حکم اَکُنت و اَجَنگِت.


فرشته به مِه ایگو: «ایی گَپُن کابِل اعتمادِن و راستِن. خداوند، خدای روحوی پیغُمبَرُن، به فرشته خو ایفِرِستادِن تا اُنچه که بایه همی زودیُ به اَنجُم بِرَسه، به نوکرُنُ خو نِشُن هادِه.»


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan